[acemisirine]

Canim sevgili biricik günlügüm,

eve adimimi 25 dakika evvel attim ve ayakkablarimi cikardigimda ne kadar yorgun oldugumu anladim..

Bugün biraz yogun ve yorucu bir gündü..

Insanin konusabilmesinin ve kendini anlatabilmesinin ne kadar önemli oldugunu bugün biraz daha idrak ettim..

Hele birde yabanci bir ülkedeysen ve o dili bilmiyorsan ve hatta birilerine bagimli ve mecbursan ne kadarda

garib ve zorlandigini anliyorsun..

Insan herseyi en iyi en muhtesem sekilde yapamaz ama bugün bir daha ögrendim ki hayatta en önemli unsur bir

insan icin "Istek ve azim"mis.. Cünkü bunlar varsa hangi yasta olursan ol, mükemmel olmasada kendini ifade

edebilecek ve yetecek kadar ögrenebiliyorsun..

Bu yüzden sevgili günlügüm hayatta sevdiklerimize ve hayatimiza yeni yeni girenlere verebilecegimiz en güzel

hediye onlari istek ve azim yolunda

hep uyarmak ve bu iki noktayi hatirlatmak..

Cünkü bu ikisi gittimi heveste gidiyor, ugrasta gidiyor ve hayattan zevk alma da gidiyor..

Bugünlük icin is yerine gelen bir kac insandan bunlari sezinledim.. Yardim etmek hem isim geregi hem insanlik

geregi görevim ama bir insanin kendisinde de istek ve azim olmali, merak olmali ugras olmali bunuda

bir daha bir daha fark ettim...