Alıntı:
bigokyanus Nickli Üyeden Alıntı
 İlk çocuklar malesef biraz sevgiden yoksun olabiliyor , ben de öyleydim şimdi oğluma kocaman sevgiler gösteriyorum . Anne olarak annemden görmediklerimin çok daha fazlasını oğlum benimle görüyor .
Aslında baban kendine nasıl davranılmışsa ki eskiden erkek adam güçlü olsun diye sevgiler içte büyütülür gösterilmezdi ki biz kız çocuk olarak bile babamdan görmedik . Ve biliyor musun bu evlatlardan daha çok anne babaların kaybı , şu an oğlum bana sarılıp annecim iyi ki varsın dediğinde dünyalar benim oluyor , kendimi çok şanslı hissediyorum öyle bir evladım olduğu için .
Baban seni belki de kardeşinden daha fazla seviyordur fakat gösteremiyordur bu da onun yapısı ve malesef kaybı , dilerim sen daha güzel yaklaşır ve ona sevgi göstermeyi öğretirsin içe atıp yaşayamamak daha zor çünkü.
Bu arada bravo sana , yaşın ufak ama sen kocaman bir adamsın. |
Bu yazınızı okuduktan sonra bi mutluluk geldi bu arada babamla aram iyi sayılır kendime güvenim tam güvensizlik kin öfke gibi duygularım yok yani normal sayılır sevmeye calısıyorum telkinlerin etkisi de çok büyük :)