[acemisirine]

Canim Sevgili Günlügüm,

islerin yogunlugundan olsa gerek telkinleri bile en az bir kere dinleyebildigime, meditasyonumu yapabildigime ve arti burada paylasimda bulunabildigime sükür ediyorum..

Insanlarin aciz olduklarini görmek biraz hüzünlendirsede beni yaptigim isin avantaji olarak görüyorum onlari uyarmayi..

Eger biz istersek basaramiyacagimiz birsey yok diyorum her seferinde ama bazende derken düsünmüyor degilim yani acaba dikkate aliyormu dediklerimi diye...

Ama ne fark eder ben söylim de ne yaparlarsa yapsinlar.. Cünkü ben insanlik vazifem olarak yardim etmekle ve isim geregi yardimci olmakla görevliyim..

Ders alir almaz yada uygular uygulamaz kisinin kendine kalmis bisi.. Hicbirsey yapmasa bile kulaginda küpe olur, birgün hayatini bastan asagi bi tertibe sokmak istediginde önüne cikar sözler..

Arkadasim kendini toparladi oda farkinda gidenin bir daha gelmiyeceginden.. Hayat öyle yada böyle devam ediyor.. Ne yaparsak kendimize.. Olumlu düsünmek ve olumlu isler yapmak icin gayret ve cabamiz olmasi gerekki hayattan zevk alalim..

Dedim hergün kendine en az bir kere güzel bi kelime söyle ve güzel olan bu kelimeyi banada gönder bende okuyayim güzel bir kelime.. Hem kendine hem bana vesile ol ne dersin. Bakalim yarin basliyor.. Artik hergün gönderecegi bir güzel kelime ile hem kendine hem bana fayda sagliyacagiz..

Aslinda yazmak isteyisimin sebebi daha bilincli ve daha farkinda olur diye.. Kendisine bir degisik ugras olmus olur, hem böylelikle güclenir düsüncesi ile.. hayirlisi..

Ahh günlügüm, onu ne sen sor ne ben söylim, istenilmeyen misafir durumunda, sükür sIk gelmiyor ama bi gelincede pir geliyor fakat öyle kolay pes etmicem.. Hayir etmicem, her geldiginde "IPTAL" diyorum..

KOmik ve gülünc oluyor ama muhtesem bi duygu o an icin..

Merak etme o beni yildirmadan ben onu yildiracagim..

hersey cooook iyi olacak, her gün daha da güzel ve her gün daha da muhtesem olmak icin sevdiklerimi ve beni bekliyor...