[melodice]

Sevgili Günlük;

2 gündür senden uzaktım. Haftasonu boyunca yapılacak işler görüşülecek kişiler vardı. Haftosunu yer yer huzursuzluğum devam etti aslında ama büyük ölçüde ferahladım.. Günlükcüğüm yaklaşık 1 aydır yaptıgım araştırmalar boyunca bende neyin olduğunu buldum. Senelerdir kendimi düşüncelerimden dolayı yargılıyor olmamın nedeni obsesif kişilikte olmamdan kaynaklanıyormuş.. Sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.. Ama sevinme oranım daha yüksek çünkü ben düşüncelerimden dolayı kendimi öyle yargıladım öyle cezalandırdım ki.. Çocukken yogun değildi düşüncelerim ama anlam veremiyordum.. Bundan 3yıl önce ise bir depresyona neden olmuştu bu düşünceler.. 1 ay önce bir toplantı esnasında yaşadıklarım ise beni bu güne kadar getirdi.. Dün gece gözüme uyku girmedi saat 3 e kadar.. Ama mutluydum karışık duygular içindeydim çünkü kendimi gereksiz yere yargıladıgımı farkettim..
Bumdan sonra kendimi düşüncelerimden dolayı yargılamayacağım.
Bu düşünceler geldiğinde nasıl başa çıkacağımı öğreneceğim yöntemlerimi geliştireceğim.
Çarşamba günü doktora gidiyorum ondan destek alacağım.
Bir değişim ve farkındalık içindeyim bundan dolayı mutluyum çünkü adını koyamadıgım düşüncelerimi adlandırdım...

Aslında bu benim günümü anlatmaktan çok duygu ve düşüncelerimi paylaşma günlüğüm oldu =)

"Mutluluk içimdesin biliyorum seni öyle büyüteceğim ki ışık saçacağımmmm her bulundugum ortama... "