[bulutsel]

".....kendimi buldukça etrafımda ki insanlarında gerçek yüzlerini görüyorum ve bu gördüklerim hiç ama hiç hoşuma gitmiyor.ve düşünüyorum "karşılaştığım kişiler eğer benim bir yansımamsa "ben ne zaman çağırmışım bu kişileri diye ..."

Sevgili reversi,
günlüğündeki yazılardan iyi bir okuyucu olduğu fikrini edindim. Bilmem "Tanrılar Okulu"nu okuma imkanın oldu mu? O kitapta aynen senin de belirttiğin gibi "karşılaştığımız kişilerin bizim birer yansımamız" olduğu ustalıkla ifade ediliyordu. Ama bu yansımanın tam da bizim içimizdeki şeylere ait olduğunu düşünüyorum. Karşımızdaki kişilerde ya da olayda
bizi rahatsız eden şeylerin, tam da sahip olduğumuz ya da sahip olmayı çok isteyip olamadığımız ve belki de kendimize bile itiraf edemediğimiz şeyler olduğunu düşünüyorum. Bir şey ya da bir olay bizi etkiliyorsa eminim ki bir yerlerde bir yaralı noktaya dokunuyor; belki bir korkumuza, belki bir özlemimize... ne olursa olsun bizim içimizdeki bir şeye dokunuyor ki, işte tam bu noktada belki canımızı acıtıyor, belki de bizi diğer kişiye çekiyor. Bence bir şekilde hayatımızda olan herkesle bu anlamda ilişki içindeyiz ve onları çağırıyoruz ve çağırılıyoruz. Deneyimlemek üzere...İlişkilerimizin hiçbir zaman tek taraflı olduğunu düşünmedim.
Sevgilerimle
Bulutsel