Alıntı:
sweeet Nickli Üyeden Alıntı
 Sevgi konularında kimi model almıştın acaba? Bu konuda bir film karakteri de olabilir. Bir arkadaşın da olabilir. Ailen veya çevredekilerden herhangi biri. Farklı birini model al. Tamam açılmak senin için sorun değil ama söylemekle iş bitmez. İlgini bakışlarınla, yüz ifadenle, kelimelerinle de belli edebilirsin. Hatta söylemeden önce dolaylı yollardan hissetsen. Bir de olumsuzluklardan çok olumluya odaklanırsan neden olmasın, Enes kim tutar seni? İlişkiler hakkındaki inançlarını gözden geçir derim ben. Etrafında kötü örneklere aldanma. Sen ve senin müstakbel kız arkadaşın çok farklı ve çok mutlu bir çift olun tamam mı?
(Ben de nerelerde olduğunu merak ediyordum mesaj atacaktım bir baktım bu başlığı açmışsın. Mutlu ve umutlu kal. Sevgiler)
|
hayallerim ve ben.. çok hayal kurarım, bulutlar üstünde geziyorum desem yeridir. Ama ben ilgimi belli edemiyorum kızlara, ya da etmiyorum. Samimi olamıyorum, ya da olmuyorum. Sokakta yürürken karşımdan bi bayan geliyorsa başımı eğiyorum ya da çevreye bakıyorum.. Utanıyorum, çok bayağı-basit geliyor böyle şeyler. Model tesbiti gerçekten doğru, uzunca bir süre ayrılıkla ilgili melankolik filmler izledim, onların çok fazla etkisinde kaldım. Bu yüzden belki de, uzun zamandır ne zaman duygusal olarak birine bişey hissetsem eninde sonunda kendime küsüyorum, zarar gören yine ben oluyorum. Ben kimseye kötülük yapmıyorum, asılmıyorum, laçka olmuyorum, sulanmıyorum, iğrençleşmiyorum. İletişim çabalarımın hepsi yarım kalıyor. Benden ne bekleniyor, anlamıyorum. Umurumda da değil. Ama artık yoruluyorum her umutsuzluk çemberine hapsoluşumda. Sonra yeniden diriliyorum, kendime geliyorum. Ayağa kalkıyorum. Bu sefer olmayacak, diyorum. Pes etmek yok diyorum ama dinletemiyorum kendime işte. Ve hep kaybeden ben mi olucam, artık istemiyorum yalnızlığı, tekbaşıma olmaktan nefret ediyorum :/
