[Işıldayan Safir]

Midye Kabukları Üzerine Bir Şiir

Bazen küçük bir şey, bütün bir yaşamımızı gözden geçirmemize yol açabilir. Samsun'a konferans vermeye gitmiştim. Sabah otelin önündeki kumsalda yürüyüş yaparken midye kabukları gördüm ve o gün şu şiiri yazdım:

KOLEKSİYONCU
Kıyılar boyunca yürüdün yıllar yılı,
çakıl taşları topladın ve midye kabukları...
Geçip gitmesin diye günler
çekmecelerde sakladın.

Topladığın onca pul, kibrit, taş, kabuk
bir kıyamet gününde gelip seni bulacaklar;
"İşte!" diyecekler "bizi biriktiren çocuk";
ellerinden öpecekler.

Sanırım bu şiirde, küçük bir midye kabuğundan yola çıkıp bütün bir yaşamı gözden geçirmiş oldum.