[RimA Vita Perfetto]

Lisedeydim, 15 yaşındaydım ve sanırım lise 2 ocak ayının sonuydu..Karnemizi almıştık. Çok başarılı bir öğrenci olmama rağmen büyük bir kimlik kazanma yarışına girdiğimden karnemde kırıklarım olmuştu o dönem. .. Kendimi arıyordum.
O gece rüyamda eşimi(evleneceğim adamı) gördüm.
Bana kırgındı.Uzun uzun konuştuk., başka insanlar da vardı. Ama kendisinin samimi olduğu orta yaşta bir adam da vardı.Üçümüz samimiydik diğer herkes kendi havasındaydı. Sonra Bahar diye bir arkadaşım vardı onu gördüm, Bir ara sokağa giriyordu. İzini kaybediyordum.Hemen ardından onun aşık olduğu adamı (edebiyat hocamızı) görüyordum .. o da bir iki sokak ilerdeki sokağa girip ortadan kayboluyordu.ikisine de ulaşmak istiyordum ama ulaşamıyordum. Sadece izliyordum.
Bahar o sene zorla okuldan alınıp evlendirildi.Rüyamda gördüğüm o sokaktaki gibi kayboldu ortalıktan. 7 yıldır ondan haber alamıyorum. O evlendikten 2 yıl sonra o edebiyat hocamız evlendi.(35 yaşındaydı)
Hayatımda her şeyim dediğim iki insandan koptum.. çok üzüldüm..
Yıllarca gördüm eşimi rüyalarımda. Ve her uyandığımda içimde tarifsiz bir sıcaklık... Onu çok seviyordum ..
Rüyalarımda tanışmıştık onunla ve hep sohbet ediyorduk.Her üzüldüğümde ve her ağladığımda ona mektuplar yazdım ağlaya ağlaya.. Gel artık dedim ona. Ne olur daha fazla acı çekmeden gel..!! Gel ve beni kurtar acılarımdan. Hala da duruyor o mektuplar..
Bekledim yıllarca. Bir gün yine o vardı rüyamda. Sandalyede oturmuştu yanında bir melek vardı.. Melek bana, bak bu senin evleneceğin adam dedi.Uyandığımda yine içim kıpır kıpırdı..Rüyamı en yakın arkadaşıma anlattım.(o en yakın arkadaşımın bi gözü mavi diğer gözü yeşildi ve çok güzel bir kızdı. :) maalesef onunla da koptuk..
Ne zaman ki eşimi anlatmaya başladım arkadaşıma, işte o zaman bıraktı rüyalarıma gelmeyi..
Bana küstü..
Çok yalvardım çok dua ettim ama geri gelmedi..Hep bekledim onu..

Bekledim ve 19 yaşında ilk sevgilim oldu. Çünkü eşimi görmüyordum artık hem gelip gelmeyeceği de meçhuldu..Sevgililerim oldu ilerleyen zamanlarda.Ama aklımda hep o adam vardı.
Bana sahiplenmesi, bana rüyalarımda akıllar vermesi, hele o içimi ısıtan gülüşü ve o tatlı bakışı... Hep o vardı hayallerimde. Ve hep onun geleceğine inandım ara sıra ümidimi kesmiş olsam da..Forumdan biriyle tanıştım4-5 ay önce.Sevgili olduk biliyorsunuz. İlk başta bir şeyler öğrenmekti amacım. Birbirimize bir şeyler öğretir ve kusursuz ilişkiye yaklaşmış oluruz zamanı gelince de ayrılırız ve 'doğru insan'ımızı ararız diye düşünmüştüm.. Hiç aklımın ucundan geçmemişti onunla bu kadar ileriye gidebileceğim.. Hem insan hiç büyüttüğü ve beraber büyüdüğü sevgilisini bırakır yeni sevgili arar mı düşünceye bak :))
Sevgilim fazla olgun fazla akıllıydı.Tüm tabularımı olmasa da bir çoğunu yıktı..Asla evlenmeyi düşünmüyordum , hele çocuk asla.!!!
Hatta kordonlarımı bağlatmayı ya da yumurtalıklarımı aldırmayı bile düşündüm.Yapacaktım da fırsatını bulunca..ve daha bir sürüüü şeyy..
Hepsini yıktı bu adam.Ama yıkamadığı bazı şeyler vardı. Yolun sonuna yaklaşmışken vazgeçti benden.(kendi aramızda sözlenmiştik bile :)) )
Tabuların en büyüğünü yıkıp küçüklerine geldiğinde yoruldu ve bitirdik..(bitirdim)
Neyse olan bana oldu.Bir aydır çocuk diye tuturdum :)
Laf aramızda bebek fotoğraflarına bakıyorum gizli gizli.Hatta bebek videoları izliyorum :))
Hep düşündüm ilişkim boyunca. Anı yaşamaya önem veren ben hep evleneceğim adam mı diye testler yaptım sevgilimin üzerinde. Uzaktan yakından alaka kuramadım eşimle sevgilimin arasında. Ama bir baktım ki zamanla sevgilim eşim gibi davranmaya başladı. Rüyamdaki o adamla neler konuştuysam aynı konuşmaları yaptım sevgilimle.Şüphelerim arttı. Ama olamaz dedim hep. Gelgitler yaşadım. Ya boşa vakit geçiriyorsam diye düşündüm. Ve hep bu gelgitleri ona yansıttım.
Vesselam ben anı yaşamayı unuttuuuummm :))
kendimi kaptırdım gittim :)
İşi son raddeye götürüp bugün hattımı kırdım ve yaktım telefon da kullanmayacağım..Değişim de bir yere kadar yahuuu.. Şu üç-dört ay içinde değiştim değişeceğim kadar. Değişen o kadar çok huyum var ki... Evliliğe sıcak bakmayı öğrendim, çocuk yapmaya karar verdim, sabretmeyi ve gerektiğinde gururunu yok saymayı öğrendim. ölülü dünyada kimseyi hiç bi şey için kırmamak gerektiğini bilip de uygulamadığımı farkettim ve dikkatli olmaya gayret ettim.
İkieşitbr için, ruh ikizim demiştim, aynam demiştim.. Ama bilemezdim bir aynanın bu kadar net gösterebileceğini.Huyum suyum her şeyim karşı tarafta vardı. Aynı düşünceler aynı kişilik yapısı..
işte bu noktada sorunlar yaşadım. aynı şeyi düşündüğümüz halde ben hep aksini iddia ettim. korktum çünkü.. çok korkuttu beni bu benzerlik.
Hem sevgili serper ablamın da getirdiği teşhisdeki gibi de bir durum sözkonusuydu..
Aslında asevgilime her kızdığımda her tartıştığmızda kendime kzıyor ve ona yansıtıyordum.
Bunu bul dedi o sevgili ablacığım.. çünkü kendimde kusurlu bulduğum yönler sevgilimde de vardı. O yüzden de öfkem su yüzüne çıkmıiştı.. BEN haklıysam susarım.. sevgilim de susuyor ve ben o sustuğunda çok sinirleniyorum.. Hlbuki aynı huy bende de var. Her yaptığını neden yaptığını biliyordum çünkü aynı şeyler benim de aklımdan geçiyordu..
Bu gece de bir rüya gördüm. Kafam çok karışık.. Ayhhh durun, ben hacıya hocaya falan da gittim :))
Yıldızname bakltırdım. Hoca sevgilimin muhteşem biri olduğunu söyledi.Hatta 'ondaki akıl ve terbiye şimdinin kızlarında yok' dedi. Doğru söylüyor..Sonuca gelirsek ayrıldık.. Tam da inanmıştım rüyalarımdaki adamın o olduğuna.Ne ilginçtir ki çok iyiyim. Üülmüyorum artık.. O rüyalarımdaki adam olsun ya da olmasın, her şey olacağına varmıyor mu zaten..
Rima aslında hiç gitmedi..Hep buradaydı. Hep pozitif olmaaya çalışan ama çocuksuluğundan ve masumluğundan kurtulmaya çalışan bir kadındı..Rima sadece araştırma safhasındaydı.
Herkesi çok özledimm.. var mı beni özleyenn :))