[Işıldayan Safir]

"ERGEN ÇOCUĞUM KONUŞMAK İSTEMİYOR"

Ebeveynlerin en çok şikâyet ettikleri şey küçük çocuklarının ergenlik çağına girdikleri anda konuşmayı kesmeleridir.

"Ergen çocuğum konuşmadığına göre neden onunla nitelikli bir sohbete girmeye çalışayım?"

Ergenlerin yalnız kalmaya küçük çocuklardan çok daha fazla ihtiyacı olduğu doğrudur. Ebeveyninkinden farklı duygu ve düşünceler geliştirmeleri bağımsız olmaya başlamanın bir parçasıdır. Gençlerin bu konu hakkında konuşmak istemeyecekleri zamanlar vardır; bunu kendilerine saklamak isterler. Böyle durumlarda ana-babaların ergeni konuşmaya zorlamaları pek akıllıca değildir. Bizim yapmamız gereken, eğer konuşmak isterlerse bizim burada olduğumuzu bilmelerini sağlamaktır.

Bazen ergenler ana-babalarıyla konuşmak istemezler, çünkü daha önce denediklerinde konuşma bittiğinde kendilerini reddedilmiş ve üzgün hissetmişlerdir. Ana-babalar olarak neyi nasıl söylediğimize çok dikkat etmeliyiz.

Genç okulda kötü bir gün geçirmiştir ve eve geldiğinde bunu ebeveyni ile paylaşmaya başlar ki ebeveyn, "Bu sefer neyi yanlış yaptın?" diye sorar. Bu noktada aralarındaki konuşma biter ve ergen karşısındakinin onu yanlış anladığını hissederek oradan uzaklaşır. Bazen ana-babalar çocuklarına "Gelecek hafta bu zamanlar bugün ne olduğunu hatırlamayacaksın bile" gibi boş telkinlerde bulunurlar. Başka zamanlarda ise öğüt vermekte çok hızlıyızdır. "Surat asıp ortalarda dolanacağına yürüyüşe çıksana." Bu tür yaklaşımlar onunla iletişiminizin akışını durdurur. Bu ifadeler karşısındakine "Ben bunların hepsini biliyorum." der. Bunlar ergenin o an hissettiği şeyler için empati sunmaz. Bazı ergenler bu tip cevaplar alacaklarını bildiklerinden konuşmazlar.

Ana-babalar olarak ergen çocuğumuzun içinde bulunduğu ruh haline saygı duyarsak o zaman iletişimin kapılarını açmaya yardım edebiliriz. "Kötü bir gün geçirmişe benziyorsun. Konuşmak ister misin?" gibi bir teklif birçok ergene cazip gelebilir. "Bu gece biraz heyecanlı görünüyorsun. Bugün güzel bir şey mi oldu?" diye sormak genç kızınızın sizinle konuşmasını kolaylaştırabilir. İyi bir dinleyici olmak ve tehditkâr olmayan sorular çocuğunuzun size daha kolay açılabilmesi için iyi bir atmosfer oluşturur.

Unutmayın, çocuğunuzun duygularını ve düşüncelerini kendisine saklama hakkı vardır. Bazen bu onun seçimi olur. Yukarıdaki gibi durumlarda onu konuşturmaya kalkışmak bağımsızlığını ve bireyselliğini inkâr etmek anlamına gelir. Kendisi konuşmak istediği zaman sizin yanında olduğunuzu ona bildirin. Bazı zamanlarda gençler ebeveynlerin tercih etmediği sadece kendilerince uygun buldukları zamanlarda konuşmak isterler. Bu zamanlar genelde gecedir ve sohbet etmek istedikleri mekânlar da yatak odaları ya da herkes uyuduktan sonra yalnız olabilecekleri çalışma odalarıdır. Düşünceli ana-babalar bu tip fırsatları değerlendirmesini bilirler. İki saat fazla uyumak ebeveynin hayatında çok az bir değişiklik yaratır ama çocuğuyla geçirdiği iki nitelikli zaman saati ergenin hayatında önemli bir değişikliğe neden olur. Ergen o konuşmadan sonra yatağına yalnızlık ve reddedilme duyguları yerine sevgi dolu bir yürekle dönecektir.