[Işıldayan Safir]

Ergen Çocuğunuzun Kimliğini ve Bağımsızlık Duygusunu Geliştirmesine Yardım Etmek

Günümüzün hızlı dünyasında bazı ebeveynler ergen çocuklarına hayatlarını sürdürmelerinde onlara yardım edecek olan temel becerileri öğretememektedir. Sonuç olarak da bu ergenler ilerki yaşlarda evlendiklerinde ne kendilerinin ne de eşlerinin bir dolap temizlemeyi, yerleri elektrik süpürgesiyle almayı, yemek yapmayı ya da çamaşır yıkamayı bilmediklerini keşfetmekte ve birbirlerine en basit hizmetleri sunmada bile yetersiz kalmaktadırlar, çünkü ana babaları onlara hizmet davranışları sevgi dilini öğretmemişlerdir.

Ana babanın, küçük çocuğu için bir şeyler yapmaktan ergenliğe adım atan evladına kendisi için bir şeyler yapmaya geçmesi hiç şüphesiz daha çok enerji ve zaman gerektirecektir. Ancak, ergenin duygusal ve sosyal iyiliği açısından daha fazla önem taşıyan pek az şey vardır.

Eğer genç, hizmet davranışlarını öğrenirse kendisini iyi hissedecek ve böylelikle de özbenliği güçlenecektir. Ergen aile dışından insanlara hizmet etmeye başladığında olumlu geribildirim alacaktır. Başkalarına hizmet edenleri herkes sever. Böylelikle de gencin özbenliği uzun vadede desteklenmiş olacaktır. Ayrıca bu tür şeyleri öğrenmekle ergen kendi hayatını idame ettirecek bir konuma gelir ve buna bağlı olarak da yüksek ölçüde bağımsızlık duygusu kazanır. Ebeveynler gencin olgunluğunun gelişimine büyük ölçüde katkıda bulunmaktadır. Bunu yapamayan ana-babaların ergen çocukları ise yaşamlarından sıkıntı duyan, başarısızlıklarla yoğrulan, özgüveni düşük ve toplumsal ilişkilerinde bocalayan kişiler olacaklardır.

Ergen ebeveynlerinin çocuklarını başkalarına hizmet etmeyi öğretecek kadar sevmelerinin önemini vurgulamadan geçemeyeceğim. Ana-babaları onlara bu tür davranışları öğretmezlerse ergenler kaçınılmaz olarak kendilerini aileleri tarafından kandırılmış hissedeceklerdir. Sevgi küçükken onları besler ama birer ergen olduklarında kendilerini beslemeyi öğretir.