[Işıldayan Safir]

PARA VERMEK

Paranın Değeri

İlk olarak üzerinde durulması gereken şey ergene para verme konusudur. Gerçek şudur ki; Batı toplumundaki gençler trilyon dolarlık pazarın asıl tüketicileridir. Reklamcılar reklam bütçelerinin büyük bir bölümünü ergenlere yönelik olarak hazırlıyorlar. Peki gençler bu büyük paralan nereden buluyor? Bu para öyle ya da böyle ailelerden gelmektedir. Eğer hediye verme temel sevgi dillerinden biriyse ve ebeveynler bu paraları çocuklarına veriyorlarsa bu ergenlerin sevgi depoları dolmalı diye düşünenler olabilir.

Bu düşüncenin iki hatalı yanı var. Önce, verilen bu paranın hepsi bir hediye olarak verilmemiştir; bu ailenin işleyiş biçiminde olan bir şeydir ve ergen kendisine verileni kolayca kabul eder. İkincisi, ergen bu parayı kendi kazanmadığı için o paranın ergeniçin pek bir değeri yoktur. Neticede bu, parayı ailesinden almış olan ergende duygusal ve derin bir etki yaratmayacaktır.

Peki ebeveynlerin çocuklarına para verme konusunda ne yapması gerekiyor? Soruna iki açıdan yaklaşmamız gerektiğini düşünüyorum. Birincisi ergeni çalışıp para kazanması için cesaretlendirmeliyiz. Bu, ergenin paranın değeri konusunda bir fikir edinebileceği tek yöntemdir. Ergen eğer 50 dolar kazanmak için çalışıyorsa ve kazandığını da markalı bir giysi için harcayacaksa istediği şeyi satın almak için sarf ettiği çaba hakkında düşünmeye başlayacaktır. Bu onun kendi kendine "Bu giysi onu almak için gösterdiğim çabaya değer mi?" sorusunu sormaya itecektir. Böylelikle de ergen zeki tüketici sıfatını alacaktır. Eğer ergen para kazanmak için çalışmak zorundaysa bu da onu almak istediği iki nesne arasında seçim yapmaya itecektir. Kişi istediği her şeyi elde edemiyorsa en fazla istediğinin hangisi olduğu konusunda mantıklı bir karar vermek durumundadır. Bu aynı zamanda ergeni gerçek yetişkinler dünyasına hazırlayan bir etken olacaktır. Eğer ebeveynin çocuğunun okul sonrası yapacağı işin onu spor yapmak, tiyatro, müzik, dans ya da jimnastik derslerine katılmak gibi etkinliklerden alıkoyacağı konusunda kaygıları varsa o zaman ebeveyn gence katılacağı bu etkinliklerd egöstereceği çaba için civardaki fast-food restoranının ödeme sistemine uygun olarak para vermeyi teklif edebilir. Bütün bu aktiviteler gencin en az restoranda ondan beklenen çaba kadar önemli gayret gerektirir. Okul etkinliklerine katılması ve gayret göstermesi için ödenen bu para yarım günlük bir işte çalışmak kadar yararlıdır.

Ergen çocuğumuzu materyalizmin tehlikelerinden korumak istiyorsak ona sınırsız para vermemeli ve onun da bizden böyle bir şey beklememesini sağlamalıyız.