[kutayhun]

Bunu hiç gözlemledin mi? Bir azizle yaşamak çok zordur, çok zor. Bir günahkârla yaşayabilirsin ama
bir azizle yaşayamazsın çünkü aziz sürekli mimikleriyle, gözleriyle, sana bakışıyla, seninle
konuşmasıyla, seni kötüleyecektir. Bir aziz asla seninle konuşmaz; o sana konuşur. O asla sana
bakmaz; onun gözlerinde her zaman, görüşünü perdeleyen idealler vardır. O asla seni görmez.
Onun aklında çok uzak şeyler vardır ve seni sürekli olarak onunla kıyaslamaya devam eder ve sen
elbette hep eksik kalırsın. Onun bakışının ta kendisi seni günahkâr yapar! Bir azizle birlikte olmak
çok zordur çünkü o kendisini kabul etmez, seni nasıl kabul etsin? Onun içinde pek çok şey vardır,
ötesine geçmesi gerektiğini hissettiren sinir bozucu işaretler vardır. Elbette o aynı şeyleri
büyütülmüş halde sende görür.
Ancak bana göre, sadece kendisini kabullenmiş bir kimse bir azizdir ve kabulünün içinde tüm
dünyayı kabul etmiştir. Bana göre bu zihin hali —tam kabul hali— azizliktir. Ve bu tedavi edicidir,
şifadır. Seni bütünüyle kabul eden birisiyle olmak tedavi edicidir, iyileşeceksin.
Bu nedenle yavaşça, uyanık olarak, izleyerek hareket et, sevgi dolu ol. Seksi isen seksten vazgeç
demiyorum; onu daha uyanık halde yap, onu daha çok ibadet gibi yap, onu daha yoğunlaştır böylece
o sevgiye dönüşebilir. Eğer o sevgiyse, o zaman ona daha da çok minnettarlık getir; daha derin
şükranlık, neşe, kutlama, meditasyon kat ona böylelikle o şefkat olabilir.