bambaşka benle geri döndüm.bebeğim 7 buçuk aylık oldu :) doğduğu günden beri bana bir cesaret geldi.senelerdir hiç bu kdr rahat olmamıştım.sanırım anneliğin verdiği bir olgunluk.hala sosyal fobikmiyim evt.ama çok daha mutlu bi fobik.her ortama gırebılıyorum artık.sıkılıyorum,daralıyorum kaçasım geliyor ama bunlara ragmen ortama girmek hoşuma gidiyor.oğlumun farklı ortamlara,farklı yüzlere ihtiyacının oldugunu bılmemde boşvermeme yrdmcı oluyor.keske temelli kurtulabilsem.oğlum buyudüğünde bnm panik halimi farketmemeli.geriye baktıgımda yaşadıklarıma gülümsemeliyim.oğlumla hayatı,yaşamayı seviyorum.hayat herşeyiyle gzl.hepinizide sevıyorum.iyiki varsınız...
