[kinetix]

Arkadaşlar 3-4 yıl bu forumu takip ettim. İyi- kötü bir çok günümüz oldu. Site sahibi varolsun, sayesinde bir kalem yükseldim. Her daim mutluluk prensibine inanmıyorum. Zaten ben şahsen mutluluğu yakalayamadım, olması da çok güç. Ağır depresyonlar geçirdim ama kendimi hiç bir zaman yere atmadım. Atmam da zaten hiç bir şey için değmez. Bu hayattan çıkardığım ders şu: BU HAYAT ÜZÜLMEĞE DEĞMEZ. Ne yaparsanız yapın ne çok sevinin ne de çok üzülün. İsterseniz multi milyar kazancınız olsun gayet meşekkatli durun. Ben ne zaman bir şeye sevindiysem bir yerden şamarı yemişimdir. Ömrüm boyunca bana en çok koyan, sözünü bilmez insanlar oldu. Bu ilk değil son değil. Doğuştan gelen bir şans bu. Doğarken verildi verildi. Eğer verilmedi bir daha sittin sene şansın rast gitmez. Neyse benim gibi birisi için başınızı ağrıttım. İçimdeki yaşama sevinci her ne kadar kırık olsa da bakmam gereken insanlar var. Her şeye rağmen mükemmellik benim en çok arzu ettiğim durumdur. Haklarınız varsa helal ediniz. Belki bir daha hiç girmem siteye.