[azraist_24]

Ben Bir Kahve Çekirdeğiyim Ya Siz?

çok beğendim umarım sizde beğenirsiniz , keyifli okumalar...

Ben hayatın gizemli bir yolculuk olduğuna inananlardanım.Herkes başka anlamlar yükleyebilir yada başka başka amaçlar sıralayabilir.Bu yolculukta yaşadıklarımız bir sonraki adımımızı atmamızda yol gösterir.Kıymet verdiklerimiz yada yok saydıklarımız zamanla değişebilir. Yolculuğumuza davranışlarımız ve verdiğimiz kararlar yön verir.

Hayatımızda çoğu zaman verdiğimiz kararlar veya hayat şartları nedeniyle hırpalanır, canımız acıtılır; yerden yere vuruluruz, kendimizi kötü hissederiz.Aslında ne olduğu yada ne olacağı önemli değil çünkü hiç bir zaman değerimizi kaybetmeyiz. Önemli olan, sizi sevenler sizin ne kadar değerli olduğunuzu her zaman bileceklerdir.Bizde onlardan aldığımız güç ile yolumuza devam ederiz.

Hayatımızda dostlarımız, arkadaşlarımız olmalı. Bu dost;sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile seni sevmeli, sarılacak biri olmadığın zamanlarda bile sana sarılmalı; dayanılmaz olduğun zamanlarda sana dayanmalı.

Dost dediğin, Bütün dünya seni üzdüğünde sana moral vermeli; güzel haberler aldığında seninle raks etmeli ve ağladığında seninle ağlamalı.

Ama hepsinden daha çok, dost matematiksel olmalı; sevinci çarpmalı ,üzüntüyü bölmeli; geçmişi çıkarmalı, yarını toplamalı. Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı… Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı… İşi bitince seni bir tarafa atmamalı.

İnsanları affetmeyi bilmeliyiz, affetmezseniz sevemezsiniz. Sevgisiz hayat anlamsızdır.Hayattaki en yüce mutluluk sevildiğimize ve güvenildiğimize inanmaktır.

Arkadaşlarla kavga edildiği zaman kötü sözler söylenebilir.Her kötü söz bir yara bırakır.Arkadaşımıza bin defa affettiğimizi söylesekte bu yara kapanıp eskisi gibi olmayacaktır. Bir arkadaş ender bulunan mücevher gibidir.Kıymetini bilmeliyiz.

Söyleyeceklerimizi incelikten uzak, yalın bir uslupla dile getirmek yada insan duygularını gözeten, ince ve ustalıklı bir dil kullanmak… Hangisi hayatımızın daha mutlu ve huzurlu olmasını sağlar? Etrafımızdaki insanların mutluluğu bizimde mutluluğumuz değil mi?

Söz ola kese savaşı / Söz ola kestire başı
Söz ola ağulu taşı / Bal ile yağ ide bir söz
(Yunus Emre)

Hayatta yapmayı unuttuğumuz şeyler vardır. Konuşmayı ve susmayı öğrenmek.Dinlemeyi sevmeliyiz, gevezeliği değil… Dilimizden önce aklımızı kullanmayı bilmeliyiz. Davranışlarımızda ölçülü olmak gerekir.Doğru düşünüş insanı her zaman doğru davranışa götürür.

Bir bilgeye sormuşlar
“Bir insanın zeki olduğunu nereden anlarsınız?”
“Konuşmasından”
“Ya hiç konuşmazsa”
“O kadar akıllı insan yoktur ki?” Demiş

Hayattaki ızdıraplar tuz gibidir. Ne azdır nede çok.Izdırabın miktarı hep aynıdır.Ancak bu ızdırabın acılığı neyin içerisine konulduğuna bağlıdır. Izdırabın olduğunda yapman gereken tek şey, ızdırap veren şeyle ilgili hislerini genişletmektir.

Hayat, ona nereden baktığınıza göre değişir. Hayat sana daima senin verdiklerini geri verir.Hayat davranışlarımızın aynasıdır. Sen ne kadar sevgi, şevkat, saygı ,hoşgörü ve sabır verirsen o kadarınıda geri alırsın.Sıcak bir gülümsemeden bihaber değiliz.Hayata gülümseyelim ki oda bize göz kırpsın.

Hayattan tat almak ne istediğimizi bilmemize bağlıdır.Dedemin çocukken anlattığı bir öykü vardı;

”Hayatta herşeyden şikayet eden bir kız varmış.Bir gün bilge dedesi o kıza bir ders vermek istemiş. Bir patates, bir yumurta ve bir kahve çekirdeği getirmiş. Hepsini tek tek elletmiş. Sonra hepsini ayrı kaplara koyarak pişirmiş. Patates daha önce sert ve güçlü iken kaynar suda yumuşamış ve güçten düşmüş.Yumurta kolay kırılan bir şeyken, üzerindeki ince kabukla içindeki sıvıyı koruyormuş. Ama kaynar suyun içinde kalınca yumurtanın içi sertleşmiş. Ancak kahve çekirdekleri bambaşkaymış. Kaynar suyun içinde kalınca kendileri değiştiği gibi suyuda değiştirmişler ve ortaya tamamen yeni bir şey çıkmış. Sen hangisi sin?

Bir sıkıntı kapını çaldığında nasıl tepki vereceksin? Patates gibi yumuşayıp ezilecek misin? Yumurta gibi kalbini mi katılaştıracaksın? Yoksa kahve çekirdekleri gibi, başına gelen her olayın duygularını olgunlaştırmasına ve hayatına ayrı bir tat katmasına izin mi vereceksin? ”
alıntı