[cansuyu]

telkin dinlerken olumlama yapmaya da çokça niyetlendim ama birtürlü zaman bulamadım. hatta olumlama kutusu yapacaktım ama başlamamıştım daha. sanırım en büyük olumlamak istemek ve inanmak. olumlama yapmaya başlamadan başarı gelmeye başladı çünkü aslında içinde bulunduğum mutsuz ve umutsuz ruh halimden sıyrıldım önce. umut umudu çekti..

gerçekten ne dediğimizden çok nasıl hissetmeye başladığımız önemli sanırım.

yine de şu sakinlik olumlaması. olumlama olarak değil ama davranış olarak her zaman yaptığım şeydi. ne zaman içimde bişeyler hırçınlaşsa taşsa köpürse.. benden daha hırçın deli dalgalarda dinerdi ancak..
belki inanırdım şimdi dalgalar alıp götürecek zerreler halinde diye bilmiyorum bilinçsiz olumlamaydı sanırım..

bugün çok şaşkınım. yaşamımda olumlama yapmak istediğim.. ancak sistemli bir şekilde yapamadığım.. fakat yürekten istediğim şişeyler olmaya başlıyor..

artık olumlasmalarımda hırçın dalgalar bile olsa.. hiçbir şeyin benden götürdüklerine değil.. bana getirdiklerine odaklanmayı hissetmeyi seçiyorum :))