[hatiicee]

Artık facede ve tv de vakit geçirmek acayip sıkıcı geliyor.Tv yi kapamak iyi oldu.Beynimi uyuşturuyormuş iletişimimi engelliyormuş.Bir de artık eskiden dinlediğim üzüntü verici özgün müzikleri dinleyemiyorum.Herkes daha çok gülümsediğimi söylüyor.Ona kızmıyorum bile hatta cuma günü yüzleşince hayatla ve onlarla fark ettim ki olaylarda benim de suçum varmış.Koruma kalkanı beni acayip sarmış ve bana nefes alacak alan bile bırakmamış.Kendim mutsuz olduğum için ona da hep negatif enerji vermişim.Hafta sonu fark ettim.Olanlardan dersimizi de çıkardığımıza göre artık önümüze daha rahat bakabiliriz değil mi günlükçüğüm:)) Biraz daha koruma kalkanı telkini dinlemek lazım:))

Atakan Abiye ve ekibine de çok teşekkür ederim.Bu günlükler sayesinde hem gelişimimi daha rahat gözlemliyorum hem de daha sonra okuduğumda içimdeki duygularla daha kolay yüzleşebiliyorum.Duygularımı ve olanları daha rahat algılayabiliyorum.

Bu arada "Duyguların Dili" kitabına başladım.Oradan da öğrendiğim bir şey daha var öfke, kızgınlık...vb duygular aslında çok kötü duygular değilmiş.Depresyon bile insanı yaratıcılığa sevk ediyormuş.Kitabın daha başındayım ama her türlü duygumla barışmaya karar verdim:))

Bu günlük bu kadar günlükçüğüm.Daha önceden olan her şey için kendimi affediyorum.Kendimi seviyor ve onaylıyorum:))