[cansuyu]

sanırım bu gerçekten panik bozukluk..
ilk defa gündüz de yaşadım..
evdeyim birkaç gündür ve üst katta tadilat var.. bir ara sesler hiç bitmeyecek gibi düşündüm.. ki bitmiyor.. bitmeyecek ben delireceğim.. herşey silindi..kulaklarım uğuldadı.. taşikardi tuttu.. nefesim sıklaştı ve bayılacağım dedim ve uyuşuyorum..

bir tarafım da hadi ama bunla başedebilirsin diyordu..şimdiye dek hiç kendimi bırakmadım.. hasta olma lüksüm yok derim ve hep sağlıklıyımdır da.. ama göğsümün içimden çıkacağı duygusuna dayanamadım...

okulda pek çok öğrencime o sırada yaptırdığım nefes egzersizlerini falan yaptım ama...

güçlü bir insanım ben.. ne poanikle ne atakla işim olmaz benim.. atlatmak zorundayım...bu bir daha olmamalı..