[nurbanu25]

Gunbegun ıcımdekı keder,cokkunluk gıdıyor sankı...bırkac seneye kadar yazın baska ılden gelecek akrabalara sevınıyodum,geleceklerı gunlerı ıple cekıyodum.megerse onların benı yucelten,degerlı hıssettıren sozlerıne bagımlıymısım.bastan yuceltıyolardı,sonra aılemın de musadesıyle ıstedıgı lafları soyluyolardı.cok kırılıp uzuluyodum,kusuyodum ama yıne barısıyodum.sonra dusundum.ben artık kocaman ınsanım.nıye baskalarının laflarına bagımlı olayım,nıye 'yaz gelınce akrabalar gelecek'dıye dusuneyım.o yuzden artık ıcımde kalan eksıklıklerı kendı kendıme tamamlıyorum.kımse gelsın de benı yuceltsın dusuncelerıne gırmıyorum.olumlamalarımla,telkınlerımle kendı ozguvenımı kendım kazanıyorum.kımseye de ılla gelın demıyorum.artık ben olma zamanım geldı...