[suyahapsettim]

kendimi çıkmaz sokağa girmiş gibi hissediyorum bir çıkar yol bulamıyorum hayata karşı hep yenilgi içerisindeyim insanların hep kötü niyetli olduğunu düşünüyorum aileme hep şikayette bulunuyorum herşeyden onlardan bikonuda ricada bulundum ve reddettilr beni anladıklarını düşünmüyorum sırf bu yüzden onlara kötü davranıyorum kimseyi sevemiyorum hayatın hep olumsuz yönlerini görüyorum gittikçe asosyal oluyorum insanların mutluluğunu bile kıskanmaya başladım halbuki karşımdaki insanın beni anladığını düşünüyosam bir meleğe bile dönüşebilrm ama ailemin beni zerre kadar anladığını düşünmğüyorum onları sevmek içimden gelmio bazı şeylere sabretmek çok zor ama çok istedin halde karşı tarfn seni anlamaması dahada dayanılması zor sabır diliyorum allahtan başka kimsem yok kendimi çok yalnız hissediyorum bu çok zor :(