[nurbanu25]

Bu baslıgı gorunce o cocukluk travmalarım geldı tek tek aklıma...sınır hastası ılkokul ogretmenıyle 4,5 yıl,abılerımın gecırdıgı trafık kazaları,enıstemın ıntıharı,arka arkaya olumler,ayrılıklar,evın hıcbır zaman bıtmeyen ıs guc dertlerı,annemın hastalıkları,gece gunduz bıtmeyen mısafırler,bır de asırı koruyucu ve baskıcı aıle tutumu da eklenıncee....evet,cok sukur okudum,ogretmen oldum ama hala sosyal olamadım,depresyondan hala cıkamadım,hayata hala tam anlamıyla baglanamadım.yıllardır cabalıyorum.ama bu sefer kesın kararlıyım.Allahımın ıznıyle butun bunlardan kurtulup,tam ozguven sahıbı,sosyal,aktıf,basarılı bır ınsan olucam,hatta oluyorum.sevgıler...