[cansuyu]

ayışığımı günışığına sakladım..ört perdeleri..


yaklaşma geceye içinde sakladığı güneşi bekleyemezken usulca
ve gölgenin kuytusunda kanamıyorken gözlerin..
ve değilse içindekiler doğuracağın bebeklerin..
ve kendini güneşte uğurla....



ve sabahı dogururken gece..ve gökyüzümden alev alev ışığını suzerim penceresinden odalarina kalbinin..ve bir dağ örer tünel kazarim bir tek bizim bildiğimiz..bizen gider bize geliriz..ve karanlığında aydınlanır,aydinliginda karartiriz..ve donustururuz tüm varligiyla hüznü katariz sekerligimize..tüm masumiyetin ve samimiyetini kaldirir dikerim kafama,,sarhoş uyurum....öyle durgun..öyle coşkun..


cansuyu