[cansuyu]

Tanrımm.. en çok istediğim şey bu muymuş??

bir süre kendime ne istediğimi sordum. ardından hayal etmeyi denedim. sonra yazıp olumlama kutusuna attım.. en sonlisteleyip aynama astım ve her sabah akşam okumaya başladım.
bugün farklı birşey yaptım. kendi olumlama mı ses kaydı yapmaya karar verdim. bir taraftan portofinoyu açtım bir taraftan konuşmaya başladım ve kaydediyorum.. şimdiye dek sanki tüm isteklerim silinebilir değiştirilebilir noktadaymış ama ben dile getirdikten sonra geri dönüşümsüz noktaya girecekmiş evrenin mekanizması işleyecekmiş gibi garip bir hisse kapıldım..

dinliyorum şu an..

denemenizi öneririm.. sanki artık gerçek bir anlaşma yapıyormuşçasına evrenle.. evrene yalan söyleyemediğiniz noktada kalıyorsunuz..

ve hep inkar ettiğim bir konu vardı.. ya hep olmasın diye uğraştığım.. ya da o konuyla ilgili nihai hedeflerden uzak durup küçük hedefler belirlediğim. belki zamanla paylaşabilirim ama konunun önemi yok inanın.. sadece şaşkınım..
Tanrım.. en çok istediğim bu muymuş hayatta? sadece umut etmekten mi korkmuşum olmayacağına inanıp..

inancımı hiç yitirmmeseydim belki bu kadar arap saçı olmayacaktı herşey..şimdi tüm inancımla sarılıyorum. ah ne kadar uzak görünüyor..
inancımı istiyorum.. yakınımda görebilmeyi.. ve yaşadığımdaki mutluluğunu içime çekebilmeyi.