[cansuyu]

içimdeki çocuk hiç büyümeyecek sanıyordum. büyümeden yaşlandı sonra sanki. ve ben öldü sandım onu. oysa uzun bir uykudaydı.

içimdeki çocuğu yeniden uyandıran.. saf ve kocaman yürekleriyle gerçek çocuklar oldu. henüz büyümemiş çocuk yürekleri. okulda çalışırken farkında olmadan sararken sarılıverdiklerim..

onlarla her an çocuktum...

belki de en son ne zaman çocuktunuz sorusu kadar önemli.. en son kimle çocuktunuz?
içimizdeki çocuğu uyandıran.. yaşatan..

hani Ahmet Şerif İzgören in dediği gibi gözümüze ışık getiren şey ne ise yaşamımızı anlamlandıran şey bu belki..

hadi bir kez daha düşünelim..

-ki biliyorum cevap aradınız aslında..

ama ne kadar derinde de olsa..

en son ne zaman ve kimle çocuktunuz?