Alıntı:
sweeet Nickli Üyeden Alıntı
 Bu konuyu annenle konuşmayı denedin mi? En azından psikologa giderken annene söyleyebilirdin. Diğer konuları da annenle baş başa iken konuşup onun fikrini almak seni rahatlatabilir. Evin içinde bir destekçi olması fena olmuyor. Ailen senin her zaman iyi olmanı ister elbet. Sağlıklı ve mutlu olman her şeyden önemli. Her şeye rağmen cesaretini toplayıp konuşmalısın babanla. Olmadı kendin bulmaya çalışırsın o parayı. Sen psikologun sorduğu soruya ne cevap verdin asıl o önemli, gerçekten hazır mısın? |
Annem şehir dışında memlekete gitti.Anneme de söyleyemem hemen yargılar.Onu da kendime yakın hissetmiyorum.İnsanı hemen tenkit eidyor.Yok onlar için benim mutluluğum önemli değil.Önemli olan onları zora sokmamam.Babam annem öyle der.Bi işin varsa kendin hallet bize sorun getirme derler ikisi de böyle.Hal böyleyken ben de çekiniyorum.Yani yalnızım.beni destekleyecek bir insan yok çevremde.ne yaparsam kendim yapacağım.Bu zaman kadar böyle oldu.Aslında onların bilmesini istemiyorum.Ama bilmek zorundalar çünkü parayı onlar verecek.Yani ben parayı harcadığımda bu para nereye gitti diyecekler.