[cansuyu]

tam da ..üstelik kendimle i,lgili çok önemli bir karar verip..bunu gerçekleştirmek üzere ilk adımı atmak için dışarı çıkacağım anda başladı sağnak yağış.. gökgürültüleri kedimiz Nonayı.. bir yatağın altının en ücra köşesine kovaladı..
ona gel demek faydasızdı.. onu kucağıma alıp çıkartmak bir derece mümkündü belki ama onu yatıştırmayacaktı..
bırak orada kalsın dedim kendi kendime.. yere uzandım.. güç bela kolumu yatağın altında diplere uzattım.. ve onu okşamaya başladım..
yağmur süresince.. yaklaşık yarım saat böyle kaldım..
onun olduğu ücra köşeye inmiş.. elini tutar..

düşünüyordum bir yandan..
biten bir sevgide beni en çok ne üzüyordu..
bir daha asla kimseyle aynı derinlikte buluşamayacağıma inanmak..
hangi derinlik?
ben ücra köşelerdeyken.. olduğu noktada kalıp.. gel.. yanındayım demek miydi derinde yaşanan sevgi?
onla bir olmak.. olduğu yere gitmek miydi.. çıkana dek yanında beklemek..

sevgi anlamak mıydı sadece..

sevgi adanmak mıydı?