Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:) neyse uğraştım olmadı:(((bugünü nasıl anlatsam bilmioyrum kiiii...ilk defa bir bayramı ağız tadıyla geçirebildim..dün deseylerdi ki size bu kadar kiş gelcek ve sen de içinde rahat olacan hayyatta inanmazdım hatta ihtimal de wermezdim..kalbim çok temizmiş kii allhım bu bayramda yüzümü güldürdü...akşam eft+z point+kendine güwenn..sabah da sadece sosyal fobiye son dinledim..eftye zamanım kalmadı..bugün bayramdı wee ben napcaktım kendimi hiç insanların arasına çıkacak gibi hissetmiyordumm..neyse annemin fln bayramını kutladım derken kardeşimin arkadaşları geldi hemen kaçtım sonra mecbur geldim yanlarına..ama kendimi onlardan küçük we aşağı sewiyede hissediordum..bu duruma canım çok sıkıldı wee kimseler gelmeden yukarı odaya çıktım başladım değeriszlik,yetersizlik duyguları üzerine eft yapmaya ..ii geldiii bana..yarıda kestim bizimkilere sofra kurdum..soonra babamın amcasının oğulları geldii wee rahattımm.ardından diğer 3 amca oğlusu geldi ferken başka birileri fln..dışarı çıktım baktım biizm yukarı mahallenin hocası,karısı we çocukları..içeri gelmediler ama şeker almaları için ısrar ettimm..güler yüzle konuştum..kadın da ne kadar şirin wee tatlı bir abla dedi:))hoşuma gitti..enerjimi toplamıştımm..derken annem geldi..annemle mutfakta güzel bir şekilde konuşurodum ..içimdeki ses ben çok değerlyim diordu bölece daha bir enerjim yükseldi.sonra mahmut ağbi,dayım,dedim,annemin akrabası geldi yanlarında rahattım..kimler gelmedi kiii bizeee..saysam bitmez...herkese güleryüzlü ve göz teması kurarak konuştummmmm..bugünnnnn kırk yıl düşünsem böle olacağını düşünmezdim..demek imkasnız die birşey yk |