[acemisirine]

Sevgili günlügüm,

her canli birgün muhakkak ölümü tadacaktir.. ve hayat bize verildigi gibi ölümde verilmistir.. ölüme bakis acimiz hayatimiza bakis acisindan niye daha zor???

neden korkuyor yada neden telaslaniyor, yada o gece neden rahat uyuyamiyoruz ???

hani hayati doya doya yasayanlarda ayni, hayati eksikleriyle yasayanlarda ayni telasi paylasiyor???

belkide hic bir gidenden haber almadigimiz icin.. Hic bir giden gel demedigi icin.. yada bir bilinmez oldugu icin mi ki????

Ne olur Yüce Yaradanim ölüm geldiginde "keske"lerin olmadigi "su da olsaydi" demedigimiz ve huzur icinde ruhumuzu teslim ettir bize..


elbette ki