[-Elya-]

18.35

Bugün yine sosyalleşmede sınırları aşmış bulunmaktayım tabii -kendimce.-
Okul çok kötüydü yine her zaman ki gibi saatler geçmek bilmedi.
Bi de bugün çok beğendiğim ve onun gibi olmak istediğim bi kızdan nefret ettim.
Dedim ki -benim ondan ne eksiğim var?
Bu bahsettiğim kız da herkesle içli dışlı olan bi kız,çenesi durmayan bi tip yani.
Bense sus pus oturan biri olunca öyle olmak istemiştim ama artık isteyecek bişey de yokmuş anladım.
Mesela o herkesle konuşur, ben bazılarıyla konuşuyorum. Ben hakedene değer vermeyi seçiyorum.
Bugün dersanede sınıfımı bulamadım başka zaman olsa ağlamaklı olurdum ama değişimi ilk burda hissettim.
Gittim hocanın yanına -Hocam bi bakar mısınız? dedim ve ben sınıfımı bulamadım vs. diyip sınıfı söyledim hoca da hemen gösterdi.
Başka zaman olsa -acaba gitsem mi?ya terslerse?ya kızarsa? diye düşünürdüm ama hiç düşünmeden bi anda oldu bu.
Bu sizin için belki de küçük ama benim için çok büyük bi aşama
Dersanede hala arkadaşım yok canımı sıkan bu...
Of, aman neyse (:
Böyle işte uzatmıyorum ve kısa kesiyorum.
Telkinleri dinleyeli şurda sadece 1 gün oldu ondan önce hiç düzenli dinlememiştim.
Bi baktım sesim daha çok çıkıyor her lafa karışmaya çalışıyorum.
Ama bi sorun var hala düzeltmediğim şeyler var..planlama, proglamlama gibi.
Bunları da düzenleyim .. Neyse öyle işte.

Bugünkü sözümüz;
Gülümsemek için sebep aramayın.
Hayat her şeyi ciddiye alacak kadar uzun değil, ben bunu anladım.
:)