[minnettar]

EfeDursunoğlu34 Nickli Üyeden Alıntı

çok iyi anlıyorum seni.. Benim vaktim aynanın karşısında geçiyo.. Beğendiğim hiç bir şeyi alamıyorum nerdeyse.. Hiç bir şeyi yapasım gelmiyor.. Vizelerim bitti ve ben evden 1 kere çıktım. Sanki bu hayatım gerçek değil boyum uzayacak öyle hayata başlıcam.. O yüzden günü kurtarıyorum sadece.. Oysa ki çalışsam yapabileceğim o kadar çok iş var ki..

İnanın okuduklarımdan anladığım kadarıyla bir çok arkadaşında sorunu bu, bir şeye başlayamamak, disiplin sağlayamamak v.s.
Efedursunoğlu senin birşeyler tam olsun da öyle yapacağın doğrun, tamamen bende de vardı...
Ama anladım ki bu gene bilinçaltının bir engeli : daha iyi olma korkusu, başaramama korkusu, ilginin azalması korkusu v.s. öyle enteresan nedenler yatıyor olabilir ki altında.
Ama bunun çözümü çok basit inanın: Aldığınız kararı öylemi böylemi diye hiç sorgulamıyacaksınız ama hiç ve bunun için düşüncelerinizi sürekli kontrol etmelisiniz eğer yorum yapıyorsa düşüncelerinizi hemen susturacak başka şeylere odaklanacaksınız.
Sonra hayatınızın önceliği için mantıklı bir proğram belirleyeceksiniz ve güne başladığınızda ilk buna öncelik vereceksiniz ve mümkünse yazılı bir durum defteri de tutulmalı...
Yaptıkça proğramınızı gelişmeleri gözlemleyip iyileştirmeler hedefler belirleyeceksiniz ve unutmayacaksınız ki ufacık birşey yapmak hiçbirşey yapmamakyan çokkkkkkkkkkkkkkk daha iyidir,o ufacıklar birgün sizi çok güzel noktalara taşıyabilir.Atalarımız ne demiş' bir işin oluşu damlaların şiddetiyle değil ,sürekliliğle oluşur ' gibi birşeydi yada damlaya damlaya göl olur.. :)))
Bir kere bunu yapmazsam olmaz,şuda olmalı ama bu eksik,önce bunu çözmeli gibi düşüncelerden sıyrılmalısınız ..sadece ben istedikten sonra engel falan yok en büyük engel sensin çünki.Birşey yapmak iste ve azimle yap bütün eksikler zaten yok olur inan.
Birde, birşeyi tutkuyla istemek başka ,saplantı halinde yaşamak farklı arkadaşlar. Tutkuyla istemek terettütsüz inançtan geçer ve o inanç olmayanı oldurur. Ama saplantı halinde istemekse , bilinçaltında olmadığındaki korkulardan dolayı olmama korkusunu dahada pekiştirir. Bununla ilgili forumda çok paylaşılan mevzular da var.Bu durumu hayırlıysa bunu hayatımda istiyorum ve inanıyorum ama olmazsa bu hayatımın sonu değil çünki ben bu halimlede çok değerliyim ki öyle önemliyim falan gibi düşünmek düşünebilmek ve hissedebilmek lazım.
Bunlar benim nacizane hayatımda oluşturduğum yöntemler ve işede yarıyor inanın.
Faydalı olmasını umuyorum, ben sizin yerinizde olsam uzayacağım düşüncesinin sevinciyle inadına terliksiz gezer ve inadına sosyal olmaya gayret ederdim, lütfen bu düşüncelerden dolayı hayatınızı ertelemeyin. Sağlıklı ve işlev sahibi bedeniniz için şükür etmeyi unutmayın arkadaşlar...
Sevgiyle kalın..