Cevap: UNUTAMADIGIM HAZMEDEMEDIGIM BI OLAY Bu noktada asagidaki yaziyi paylasmak isterim... Biraz uzun ama sabirla okudugunda daha iyi anlayacagini ve sana yol gosterebilecegini dusunuyor sevgiyle paylasiyorum....
“Bir devrin kapanmasıdır eski defterleri kapatmak, eski hesapları görmek.
Bir insanı en çok yoran da işte o defterleri kapatamamaktır”
dedi adam bilgece bir tavırla.
Çok şaşırmıştı genç.
Gençliğinin kafasında esen yelleriyle anlamaya çalışıyordu adamı.
Adamın gözleri derindi, yüzü aydınlık ve hatları belirgindi.
Bildiği çok şey vardı ama konuşarak harcamak istemiyordu bildiklerini.
“Hayatın, kendiliğinden akıp gidecek ivmeye sahip olmadığı sürece anlamsızdır”
dedi sonra.
Sustu.
Genç olan bekledi adamı biraz daha açıklasın diye ama nafile.
Adam susmuştu.
Elinde sigarası, gözleri uzaklardaydı.
Ama bir o kadar da yakındı gözleri.
Son bir nefes çekti adam ve gence bakarak konuşmasına devam etti:
“Hayat pişmanlıklarla, acılarla, keşkelerle doluysa eğer, nafile yaşıyorsun.
Eğer bugün buradaysan ve şu karşıdaki ağaca yuva yapmış kuşları göremeyecek kadar körsen; bugün burada bu bankta oturuyor ve önünden geçen cıvıl cıvıl çocukları ve onların gözlerindeki yaşama sevincini fark etmiyorsan boşsun.
Zihnin nerede bulmalısın.
Bugün burada oturmuş, doğanın bahşettiği bunca güzelliği bırakıp, bilmem kaç yıl önce başına gelmiş olayları düşünüp duruyorsan, nehrin akması için gerekli ivmeyi yaratamıyorsun demektir.
Hayat bir nehirdir ve o nehrin akabilmesi için gereken ivmeyi başlatabilmelisin.
Çoğu insan bunun farkında bile değildir.
Çoğu insan bir nehirle benzeştiğini bile bilmez.
Yeni yerlerden akıp gitmektense, eski yerlerde kalıp yosun tutmayı seçerler.
İşte bu yüzden boşa harcanan bir sürü hayat vardır.
Bir sürü yosun tutmuş, çamurlaşmış, bataklık olmaktan kurtulamamış nehirle doludur dünya.
Kendi ivmeni yarat ki, akabilesin.
Aktıkça yeni yerler, yeni hayatlar keşfedebilesin.
Aktıkça güçlenip, aktıkça engelleri aşmanın her yolunu keşfedilebilesin.
Akan insan temizdir.
Akan insan saftır.
Akan insan enerjiktir.
Akan insan güçlüdür, sabırlıdır, esnektir.
Engelleri aşmak için beklemeyi ve yeterli suyu biriktirmeyi bilmektir akmak.
Ya da bazen o engelle uğraşmayı bırakıp, yeni bir yol keşfedebilecek kadar bırakmayı ve vaz geçmeyi becerebilmektir.
Çoğumuz bırakamadığımız, vaz geçemediğimiz için olduğumuz yerde senelerce bekler; yosun tutana kadar ve hatta bataklık olana kadar kalırız orda.
Kalmak, tutunmak, bırakmamak direnmektir.
Bu yüzden direnme hayata.
Bir nehir gibi ak akabildiğin kadar.
Engeller karşısında korkma.
Onlardan öğrenecek çok şeyin var.
Onlar senin kim oluğunu sana anlatacak olan en yakın dostlarındır aslında.
Engeller karşısındaki “kendi”ne bir ayna tutarsan eğer göreceksin gerçeğini.
Hayatının nerede durduğunu, nerede tıkandığını keşfedeceksin.
Bir nehir akar ve geçmişte bıraktığı yerlere asla geri dönmez.
Eğer kafan geçmişteyse bil ki bir nehir değilsin.
Affetmek bırakmaktır.
Bil ki affetmediğin her insan, her olay seni geçmişte tutan bir bağdır.
Affetmek pek çoğunun düşündüğü gibi zayıflık ya da kendine yapılanları kabul etmek değildir.
Çoğu insan affedip de yoluna devam edecek adımı atamayacak kadar korkaktır aslında.
Evet, doğru duydun.
Eğer affedemiyorsan, affetmek istemiyorsan, hala düşünüp düşünüp kin tutuyor ve olduğun yerde kalmayı seçiyorsan, bil ki sen bir korkaksın” dedi adam.
Genç ağlamaya başlamıştı bunları dinlerken.
Çünkü şimdi anlamıştı kendisine ne yaptığını.
Her sabah geçmişindeki o olayla uyanıp, her gece o olayı düşünerek yatıyordu.
Ve her nasılsa kendisinin yaşadıklarına rağmen, yoluna devam edebilen birisi olduğuna inanıyordu.
Ama değildi.
Hatta hiçbir şeyi bırakamamış ve neredeyse bir bataklığa dönüşmüştü.
Korktu.
Hiç böyle bir korku hissetmemişti bugüne kadar.
Hayatının sonuna kadar bir bataklık olarak kalmaktan korktu.
“Korkma!” dedi adam.
“Gerçekten ister ve gerçekten affedebilirsen tekrar bir nehir olabilirsin.
Öfkeni değil, öfkenin arkasına gizlenmiş korkularını bul önce.
Sonra da içinde, derinlerde unuttuğun şefkatini ara.
Şefkati bulduğunda kalbinin yumuşadığını ve yeniden sevmeye başladığını göreceksin.
Bırak içindeki şefkat ve sevgi tüm korkularını sarsın ve onları kabul etsin.
İşte bunu yapabildiğinde ivmelenmeye başladığını hissedeceksin”…
-ALINTI-
Sibel AYDOĞMUŞ
__________________ |