[cansuyu]

Birisini sevdiğinde onun biryerlere hapsolmasını istersin. Sanki saksıda ağaç yetiştiriyor gibi olursun; sırf kökleri değil koskoca ağacı sonra da onu öldürürsün. Ağacın göğe ermesi, yayılması gerekir. Çiçekleri pek çok kişiye parfümünü yayacak, dalları birçoğuna gölge sağlayacak; meyvalarından çok kişi yararlanacak . Elbette kökleri senin içinde, ama ağaç büyümeye devam ediyor. Ve aşk aklına gelebilecek en büyük ağaçtır; tüm gökyüzüne yayılır, hapsedilemez bir yerlere kapatılamaz. Onu sınırlandıramazsın. Aşkın doğası sonsuzluktur...

Osho