[cansuyu]

Gordon, yaşamının bir döneminde herşeyin ona nasıl bayat ve tatsız geldiğini anlatıyor.
Hiçbirşeye istek duymamaya, yazma çabaları boşa gitmeye başlamış. Durumu her gün biraz
daha kötüye gidiyormuş. Gordon, sonunda bir doktordan yardım istemeye karar vermiş.
Doktor onda fiziksel bir bozukluk bulamayınca, "Talimatımı bir gün boyunca uygulayabilir
misiniz?" diye sormuş. Gordon bunu yapabileceğini belirtince, doktor ona, ertesi günü
çocukken en mutlu olduğu yerde geçirmesini söylemiş. "Yanınıza yiyecek alabilirsiniz."
demiş. "Ama kimseyle konuşmak, okumak, yazmak ya da radyo dinlemek yok." Sonra dört
reçete yazmış. Gordon'a bunları sırayla saat dokuz, oniki, onbeş ve onsekizde açmasını
tembih etmiş. Gordon doktora, "Ciddi misiniz? diye sormuş. Doktor, "Faturamı aldığınız
zaman şaka etmediğimi anlayacaksınız." diye yanıtlamış.
Böylece Gordon ertesi gün kumsala gidip ilk reçeteyi açmış. Reçetede "Dikkatle dinleyin"
yazılıymış. Gordon, doktorun deli olduğunu düşünmüş. Üç saat dinlemek mi? Ama doktorun
talimatına uymayı kabul ettiği için dinlemeye başlayıp her zamanki kuş seslerini ve denizin 28
şıpırtısını duymuş. Bir süre, başlangıçta o kadar belirli olmayan diğer sesleri işitmiş.
Dinlerken denizin ona çocukken verdiği dersleri düşünmeye başlamış; sabır, saygı, her şeyin
birbiriyle karşılıklı bağımlılığı. Gordon sesleri - ve sessizliği - daha dikkatle dinleyerek
gitgide artan bir huzur duymuş.
Öğleyin ikinci reçeteyi açmış. Bunda da, "Geriye uzanmaya çalışın" yazılıymış. Gordon,
"Neye uzanmaya?" diye merak etmiş. Belki de çocukluğuna, belki de daha mutlu günlerin
anılarına. Gordon geçmişini, sevinç dolu pek çok kısa anı düşünmüş. Onları olanca
canlılıklarıyla anımsamaya çalışırken de içinin ısınmaya başladığını hissetmiş.
Öğleden sonra saat üçte, üçüncü reçeteyi açmış. Doktorun o ana kadar önerdikleri kolaylıkla
yerine getirebilecek şeyler olduğu halde bu seferki farklıymış. Kağıtta, "Hedeflerinizi
inceleyin" yazılıymış. Gordon önce kendisini savunmaya çalışmış. İstediklerini düşünmüş:
Başarı, ün, güven. Bütün bunlara birer gerekçe bulmuş. Ama sonra bu hedeflerin yeteri kadar
iyi olmadığını, belki de yaşamının durağanlaşmasının nedeninin bu olduğunu düşünmüş.
Hedeflerini derinlemesine, iyiden iyiye incelemiş. Geçmişteki mutluluğunu anımsamış ve
sonunda yanıtı bulmuş.
"Bir insanın hedefleri hatalıysa, hiçbirşeyin doğru olmayacağını birden kavradım. İster
postacı, ister berber ya da sigortacı veya ev kadını, ister başka birşey olun, bu durumu
değiştirmez. Başkalarına hizmet ettiğinize inandığınız sürece işinizi iyi yaparsınız. Amacınız
yalnızca kendinize hizmet etmekse, işi daha kötü yaparsınız. Bu, yerçekimi kadar kaçınılmaz
bir yasadır."
Akşamüstü saat altı olduğunda, Gordon son talimatı yerine getirmekte hiç zorluk çekmemiş.
Bunda, "Endişelerinizi kuma yazın." deniyormuş. Gordon yere diz çöküp kırık bir midye
kabuğuyla birkaç sözcük yazmış. Sonra dönerek uzaklaşmış. Arkasına dönüp bakmamış,
çünkü gel-gitle sular kabarırken denizin kumsalı kaplayacağını, sonra her şeyi silip geri
çekileceğini biliyormuş.