[ac_milan_ac]

Çok teşekkür ederim ama bi türlü korkumla yüzleşemiyorum. Evet yüzleşemiyorum çok korkuyorum. Sınıfta topluluk önünde konusmaktan , arkadaş ortamında şaklabanlık yapmaktan çok korrkuyorum... derste hocaya bişey sormaktan yada sınıfta sesimin cok fazla cıkınca herkesin bana garipseyerek bakmasından yada herkesin önünde konusma yapmaktan veya sosyal olmaktan korkuyorum ama 3 yıldır bu duygularımı bastırıyorum. Ne anneme ne babama nede başkasına bu duyguyu kendim yaşıyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum. Beni öyle düşünmesinler istiyorum. Annemle babamın benim bu sessiz konusmayan asosyal halimi bilmesinden de korkuyorum. sosyallikle ilgili herşeyden korkuyorum heralde. Asıl soru şu ben böyle değildim her şey lise 1 den itibaren başladı ama neden... bu lanet duygulardan kurtulup eski yaşamıma dönemicekmiyim korkularla yüzleşemicekmiyim ben .!!! Bu site şu an için benım tek umudum...Belki deli diceksiniz ama bi psikologa görünmeyi düşünüyorum ama annemden babamdan gizli bi şekilde yani oda üniversiteye başlayınca...cidden ben acıncak haldeyim...