[sweeet]

Eveeet bakalım üçüncü denememde yazabilecek miyim anlatmak istediklerimi ve sevgili annie hall'in mesajına cevabımı. Bu sefer azimliyim.

Öncelikle teşekkür ederim annie hem fiziksel bir rahatsızlığım varmış o günlerde hem de kafama takılan bir iki mevzu nedeniyle idi o ağrılar. Çok şükür ki geçti. Zaten ruhtaki hastalık bedene yansıyıp fiziksel hale geliyor buna çok içten inanıyorum. O yüzden ruhsal açıdan sağlıklı olmak bizim fiziksel sağlığımızı da etkiliyor.

Farkındalık artışında tabi ki telkinlerin etkisi oldu. Öncelikle kendi içimde olumsuz konuşmaları fark etmeye başladığımı hatırlıyorum. Sonra da bunların yerine daha doğrularını koydum. Mesela olumlama çalışmalarını yaptım bu olumsuz içsel konuşmaları değiştirmek için bir yandan da uzun bir süre telkin dinlemeye devam ettim. Sonra izledim. Kendimdeki değişimleri ve insanlarla aramdaki ilişkilerin değişimlerini. Bendeki değişimler önce düşüncelerime sonra da davranışlarıma ve konuşmalarıma yansıdı. Hem forumda hem de gerçek hayatta gözlemledim. Hem olayları hem de yaşadıklarımı. Öfkemi kontrol etmeyi öğrendim. Yine zaman zaman çıkışlarım oluyor ama kısa zamanda sakinleşebiliyorum. İnsanları olduğu gibi kabul etmeyi öğrendim. Hala bazı yeni tandığım insanlarda zorlanıyorum bu konuda aslında acele karar vermek istemediğimden ve bazı beklentilere girdiğimden. Aslında hislerim çok kuvvetlidir. Ama ön yargılarıma engel olmak için yanılma payım olduğunu düşündüğüm için gerçek hayattaki kişileri koşulsuzca kabul edip sevmek için bir süre onları tanımaya çalışıyorum ve ondan sonra karar veriyorum ilişkimizin ne derece yakın ve samimi olabileceğine. Beklentiye girmek deyince yanlış anlaşılmasın. Çevremdeki insanların bana benzeyen yönleri olduğu sürece onlara ayna olabiliyorum ve ilişkimiz iyi bir seviyede seyrediyor diğer taraftan frekansımızın uyuşmadığı insanlarla anlaşmak zor oluyor. Ben herkesle ilk etapta iyi anlaşabileceğimi varsayıp o şekilde davranış beklentilerine giriyorum. "Hayal kırıklığı"nı rafa kaldırdım. Ne kadar beklenti içine girsem de insanların nasıl davranacakları konusunda özgür olduklarını kabul ediyorum. Bu koşulsuz kabulde çok önemli bir mevzu. En azından ben öyle görüyorum.

Başka çalışmalar da yaptım. Ki forumda yer yer bazı yerlerde bu konu açıldığında anlatmışımdır. Tasviye de etmişimdir. Tekrar tekrar şunu yaptım bunu yaptım diye anlatmak artık pek içimden gelmiyor. Ama yapmadığım egzersiz denemediğim çalışma kalmadı gibi. :) Meditasyon yapmak, enerji çalışmalarına katılmak, aldığım uyumlanma çalışmaları, kişisel gelişim egzersizleri hepsi yolculuğun bir adımı bir kısmını oluşturuyor. Bu yol ki öyle ucu bucağı yok, sonu olmayan bir yol. Yine de en temel farkındalık egzersizi benim için: "izlemek"tir. Yorumsuz izlemek. Olanı olduğu gibi görmek başta belki saçma geliyor ama bu egzersizi hakkıyla yaparsan çok şey kazandırıyor. Anda kalabiliyorsun. Ne geçmişin üzüntüsü ne de geleceğin kaygısı oluyor üzerinde. En basitinden ben treni kaçırdığımda oturup ağlayası gelen ve sinir krizlerine girebilen birisiydim ne komik geliyor. Yine içimde bir yerler bu ruh halini çağırmak istese bile bunu bile izliyorum ve sadece gülümsüyorum. Çünkü gerek yok. Olanlar olması gerektiği için oluyor. Ve gerçek huzur, mutluluk burada saklı.

Gelelim kitaplar konusuna sosyal öğrenmenin önemli bir yeri var benim hayatımda ister bir kitap ister bir film isterse bir insanın hayatının bir kesiti olsun ne kadar empati kurabilirsek ne kadar okuduklarımızı içselleştirebilirsek o kadar faydasını görürüz. Mesela ben Anthony Robbins'in kitaplarını okudum adam kendi hikayelerini ve başkalarının başarı hikayelerini anlattığı için NLP konusunda önerebileceğim en iyi kitaplardır. Evet belki ilk adımda mükemmele yakın yapamıyorsun egzersizleri ama vazgeçmeden tekrar etmek seni zamanla mükemmeline(senin yapabileceğin en mükemmel sınıra) ulaştıracaktır. Okurken hissettiklerini de izle eğer okudukların içindeki inançlarını güçlendiriyorsa sana fayda sağalayabilir. Düşün ki öyle bir cümle okudun sanki o cümle hayatının eksik cümlesiydi. İşte o cümle var ya insanın bilincini genişletir ve farkındalık seviyesini arttırır. Okuduklarımızı okumuş olmak için değil hissederek okursak bize çok daha fazla kazanç sağlayabilir.

Biraz Şems ve Mevlanayı tanıtacak yazılar ve iki kitap okudum. Hala da okuma niyetindeyim. Tasavvuf konuları da ilgimi çekiyor. Özellikle orada bambaşka farkındalıklar için kapılar açılıyor. Bu aralar Cemalnur Sargut hanımefendiyi dinlemek hoşuma gidiyor. Aşka yolculuğu anlatıyor. İlahi aşkın farkındalığını anlatıyor. OSHO da okuyorum onun felsefesi %100 her şeyi ile kabul etmesem de sadece bana faydalı olanı seçip uygulamayı seçiyorum. Aslında felsefik yazılarda sadece bakış açısını çözmeye ve kendi penceremi genişletmeye çalışıyorum. Bazen öyle oluyor ki yazılanları okumadan seziyorum. Çünkü aslında bizlerde o anlatılanları anlatabilecek kabiliyete sahibiz sadece uygun bilinç seviyesine ve farkındalığına ulaşmamız gerekli. Eckhart Tolle'un videolarını izliyorum. Sadece videolarınnda anlatılanları değil adamın mimiklerine kadar hissettiği duygulara kadar izlemeye çalışıyorum. Böylece anlattıklarını daha kolay içselleştirebiliyorum. Yeri geliyor hangi mimikleri yapabileceğini tahmin edebiliyorum ki bu da bir nevi ayna olmaktır. Ben onun anlattıklarını yüreğimle dinlemesem yüzeysel dinlesem ne etkilenirim ne de tahmin edebilirim.

Daha anlatacaklarım var. Kötü olaylardan nasıl güzellikler çıkabileceğini anlatacağım. Önemli olan sizin bakış açınız. Ve tabi gelen bonusları da paylaşıcam.

Vee tabi güzel ve mutlu hatta musmutlu haberlerim var. En kısa zamanda anlatmayı seçiyorum belki de az sonra. Durun yaw bir nefes alayım. :D

Sevgiler.