Günlerdir telkinlerimin elime geçeceği heyecanıyla içim kıpır kıpırdı. Bu arada şehir dışına çıkmak durumunda kaldım, kargodan arayıp "siparişiniz bizde almazsanız geri yollayacağız" dediler. Ben "çocuklarım alacak yollamayın sakın" dedim. Her neyse yavrum aldı kargodan. Şehre döndüm ve ilk işim telkin cdlerimi alıp dinlemeye çalışmak oldu, fakat aksilik laptop'um açmadı. Arayıp yenisini istedim. Ertesi gün yeni cdlerim elimdeydi. Ne yazık ki yine açmadı. Üzgünüm ve heyecanlıyım biran önce dinlemeye başlamak istiyorum. Yalnız şu var ki kaç zamandır da laptop çok gürültülü ve büyük, ben daha küçük bir şeyle dinlemeliyim diye de araştırmalar yapıyorum. Zaten pcden dinlememek taraftarıyım. Ve işte laptop napsam açmıyor cdyi. Ben de çıkıp sırf bunun için yeni bir cd çalar aldım. Çok uygun bir şey ses kalitesinden, ve fonksiyonelliğinden memnunum. Laptop cdyi açmadığında çok üzülmüş ve "neden bunu yaşıyorum ki ben, niye benim bir işim de zamanında ve kolaylıkla olmaz" diye hayıflanmıştım. Oysa bugün cd çalar ararken şunu fark ettim. ben zaten cdlerimi laptoptan dinlemeyecektim. Zaten böyle bir şey almayı düşünüyor ve araştırıyordum. Eğer evdeki laptop açsaydı ben bu cd çaları almaya çıkmayacak onunla idare etmeye çalışacaktım. Yani, bu tamda benim istediğim şeydi. Yani seçimimin sonucunu yaşıyordum. Olması gereken oluyordu kısaca
