[Işıklı yol]

Mesela benim çekirdek inançlarımdan biri muhalefet olmak. Kim ne derse tersini demeliyim, ancak o zaman güvende olurum. Ve cidden vardır bu huy bende. Bana biri ne yapacağımı söyleyemez. Şunu yapacaksın deyip parmağını gözüme uzattımı deliririm. Artık yapacağım varsa da yapmam. hatta öyle ki bazı şeyleri yanlış olduğunu bile bile sırf bana biri yapma dedi diye yaparım. hadi buyrun başım beladan kurtulur mu benim? Böyle bir davranış tarzı olabilir mi? Ya da benim gibi biriyle yaşayan hayatta huzur bulabilir mi? Ne yapacağım belli değil ki, nasıl bir adım atacağım. Doğrum, yanlışım yok. Yolumun istikameti bile yok neredeyse. İşte ben çekirdek inanç düzleminde bu kararımdan vazgeçtim ya da iyileştim diyelim. O zaman dinleyen, muhakeme eden, tartışan ve ona göre karar veren olurum. Yani düşünür, karar veririm. Ve daha uyumlu olurum. Sonuçta daha az hata yapan ve daha uyumlu biri olarak hayatımı sürdürürüm. kendimden hoşnut olurum ve benimle yaşayanlar da daha huzurlu ve güvende hissederler.