Alıntı:
beyazhuzun Nickli Üyeden Alıntı
 ışıklı yol telkinleri kendimi iyi hissetmek için dinliyorum.kendine güvenen biri gibi görünüyorum ama değilim kendimi ezilmiş hissediyorum. mutlu olmaya çalışmak için dinliyorum. |
Bütün bunlar zamanı gelince gerçekleşecek zaten. Zamanla, kendine güvenen, ne istediğini bilen ve acılara karşı daha makul tavır takınabilen insanlar olacağız. Söylediğim çalışmayı yapabilirsen bu senin içinde ki birikmiş olan negatif duyguların bir topraklaması gibi olacak. Bir nevi deşarj olma yolu. Mesela benim şimdilerde bir arkadaşımla yaşadığım bir sorun vardı. Öyle ki içimde büyütüp duruyordum. Fakat ne yapsam da ona bir türlü ulaşamıyordum. Bu da beni daha öfkeli ve üzgün hale getiriyordu. Her canım sıkıldığında bu öfke su yüzüne çıkıyor ve ben ona karşı çok daha kırıcı davranabiliyordum. Bir iki kez mektup yazdım, ağladım ağladım. "neden bunu bana yapıyorsun, benden ne istiyorsun, senin derdin ne? " gibi cümlelerle yazdım ve sövdüm, saydım, küfrettim. Sonrasında yaktım bunu bir kaç kere yaptım. Bugün tekrar yazmak istedim ama artık eskisi gibi bunun beni öfkelendirmediğini gördüm. Kızamadım çok ilginç "aman ya olacağına varır" dedim sonuçta. Kendimi üzdüğüme değmez.