[maviinci]

beyazhuzun Nickli Üyeden Alıntı

çok teşekkür ederim. söylediklerinizi uygulamaya çalışcam canım istemese de zorlansam da yapcam. hayatımda bir şeylerin değişmesi gerekiyor. hayatıma bazı insanları önemsemeden devam etmem gerekiyor...bu ruh halimin sebebi olan insandan uzaklaşmam gerekiyor...

belki de kabul etmen gerekiyordur.. öyle bir sürü insan var, bugün var, dün vardı.. yarın yine karşına çıkarlar. bilmiyorum, şu hâlinle bende bıraktığın izlenim: sen Ay'sın, onlar Dünya, sürekli dünyanın etrafında dönüyorsun.. Bak çok küçük bir şey söyleyeceğim sana:
KENDİ HİKÂYENİN KAHRAMANI OL, BAŞKASININ ÖYKÜSÜNDE FİGÜRAN DEĞİL..
Ben senin yerinde olsaydım, odamın ya da olduğum yerde sabah kalktığımda görebileceğim bir yere, gün içinde karşıma çıkacağı herhangi bir yere, beni motive eden sözleri yazardım. Mesela başka neler yapılabilir diye düşünüyorum, düşünerek insanları bu kadar önemsemenin - daha ziyade, onlar yüzünden hayatını mahfetmenin pek de adil olmadığını görebilirsin. kendi kelimelerini kurarak, kendi cümlelerini kurarak, kendi hayatına şekil verebilirsin. Ama bu sana ait olmalı, biz sana dıştan destek verebiliriz ama insan da su gibidir, içinde olduğu kabın şeklini alır.. düşün ki, sen şu an mutsuzluk, hüzün, melankoli vs. kabındasın. ama öyle bir şey ki insan, kendisi çıkıp kristal bi bardağa da girebiliyor.. bunlar güzel şeyler ama, hayatının kalanında çekme olasılığın olan büyük problemlere karşı dayanıklı kılacak seni, tabii eğer bundan kurtulmaya çalışır, iradenin peşinden koşar, mücadeleni sağlam verirsen.. bir nevi, duygusal aşı...