Merhaba, bu sırrımı yazsam mı yazmasa mı? karar veremedim. Ve bu sabah yaşadıklarımı ve deneyimlerimi bilmenin herkesin hakkı olduğuna karar verdim. Çekirdek İnancı 17 Agustosta yaptırdım sevgili Özlem Hanımla beraber ve ben herşeyi anlattım ona göre cdler olumlamalar benim adıma yapılıp en kısa sürede yollandı. Ve kanser hastası olan anneannemi 26 Eylülde kaybettik ve çekirdek inancın son turuna gelmiştim ve o gün cenazeye gittim, ve cenaze hala evdeydi istersem benim de görebileceğim söylendi ama nedense bir korku içimi sarmış ve bulunduğu odaya asla girmek istemiyordum ve nihayetinde cenazenin bulunduğu odaya girmek istesem de bir türlü içimdeki korku ve acı beni o odaya girmeme engel oldu. Ve o gün benim için belkide en büyük çekirdek inancımın ortaya çıkışına vesile oldu buna sevinsem mi üzülsem mi bilemiyorudum ölüm korkusu çekirdek inançta asla bundan bahsetmedim nasıl olmuştu da bir volkan gibi içimden fışkırarak çıkmıştı ve 4 yaşıma dönüverdim birden tamamen aklımdan çıkmış kişiliğimin bir parçası olmuştu ölüm korkusu ve ben bundan asla bahsetmedim çekirdek inançta ve 4 yaşımda olan neydi amcamı hatırlıyorum 60 yaşlarındaydı çocukları çok seven biriymiş her gün onunla oyun oynamaya giderdim ve beni o kadar çok severdi ki şu anda bile onun kadar sevgi dolu bir insan tanımadım ya da tanıttırmadım kendime ve bir gün yine oyun oynamak için yanına gittim ama o ayakta değil yataktaydı baktım uzunca bir süre bir karyolaya uzanmış yatıyordu ayaklarını kendine doğru çekiyor oğulları yanı başında gelip gidiyorlardı, anlam veremiyordum bu duruma. Yazarken bile ağlıyorum.
ve kalkıp benimle oynayacak beni sevecek diye bekliyorum ama o bir türlü kalkmadı o yataktan halbuki yaşıyordu o ayaklarını çekip duruyordu kendine ve dışarıda su dolu kazanlar ateşin üzerinde kaynıyor erkekler bir kale olmuş amcamı aralarına almış göstermiyorlardı ve o gün ölümün tam olarak ne olduğunu anlamadan ve büyük bir hayal kırıklığıyla eve döndüm ama o günden sonra hayatım değişti nerede bir
kalabalık olsa oraya koştum ve genelde bu cenaze olurdu ve ölenlerin yıkanışını kefenlenişini izlerdim ve ölümü asla affetmedim amcamı kaybettikten sonra çünkü benim amcam ölemezdi ayakları hala oynuyordu onu canlı gömmüş olmalıydılar diye düşünüyordum ve yıllar sonra onun kanser hastası olduğunu ve beklenen bir ölümmüş, ben hariç kaderin garip cilvesi bir ölüm benim hayatımı mahvederken diğer ölüm benim hayatımı değişmesine neden oldu. Ve hayatım boyunca kimseye derinden sevgi beslemedim çünkü onlarında derinden seversem onlarda beni yalnız bırakacaktı, bana göre kimse çok sevilmemeliydi sonra nasıl olsa terkedip gidiyorlardı bunları gün gelip birine itiraf etmek şöyle dursun kendime bile itiraf edemediğim duygulardı. Neyse anneannemin cenazesine gelince tabiki son vedayı onunla yapamadım korkum ve kabullenemem yüzünden eve geldim sanki bir şey ruhumu sıkıyor ve öleceğimi zannettim bir kaç gün sonra dayanamayacak duruma gelince Özlem Hanımla mail aracılıyla görüştüm çünkü yaşadıklarım ve itiraf edemediklerim benliğimin bir parçası oluvermişlerdi ve artık o çocuk ruhum bu durumu yetişlkin bedenimde taşıyamıyordum ve buna ne neden olmuştu kim sırrımı ifşa etmişti tabiki önce Allah sonrada çekirdek inanç, bunları itiraf etmemde ve bu gün burada sizlerle paylaşmamda ruhum özgürleşti teşekkür ederim çekirdek inanç
