[VTECizm]

Öncelikle bu uzun hikayemi okuyup yardımcı olan olmayan herkeze teşekkürler.
(Kafa kurgunuz bulanmasın diye. Ben Erkegim. Karşımdaki Kız)

Herşey 2.5sene evvel bi telefonla başladı. XXXXX adlı arkadaşım bana hal hatır amaçlı bi arama yaptı. Telefonda konuştuk. sonra ailesinin ayrılcagını, yanında hiçbir arkadaşının olmadıgını (o aralar sınıftaki eski kankalarıyla küsmüştü tek başınaydı) söledi. Bende ona orda söz verip ben yanındayım dedim... Neyse okullar açıldı (lise 3üz) yan yana oturmaya başladık. Çok yakın bi arkadaşlıgımız vardı. Beraber okula gider, aynı sırada oturur, teneffüse beraber çıkar, beraber okuldan çıkar eve giderdik. Arkadaşım gayet hanım bi kız. Çok üstüne gitmişler onu boş yere suçlamışlar zamanında... Zaman geçer biz her zamanki arkadaşlıgımıza devam ederiz. Küs oldugu XX kişisiyle barıştırmak için günlerce çabaladım ve bir gün okul boşken bunların elerinden tutuo konuşup barış saglamalarını istedim. Oturduk 3saat konuştuk, sonunda barıştılar...

Buraya kaddar benim açımdan sıkıntı yoktu taaki barıştırıncaya kadar. Barıştırdıgım arkadaş bana sen o kadar süre kızın yakın arkadaşı oldun vs. seviyonmu lan gibisinden bişeyler dedi. bende o ara kafama giren bu düşünceyi 1gecede evet onu seviyoruma çevirdim. Çünkü onu en zor zamanında koruyup yanında olmuş, hiç bi türlü üzmemiştim. Tarihler 2mayıs 2012yi gösterince telefonuma bir mesaj geldi. ''sen benden hoşlanıyomusun ??'' evet dedim. sevme istemiyorum, benim sevdigim var vs vs vs. dedi ve bi anda buz gibi kesildim... Başta boşver olmasada olur diyordum ama... 1sene boyunca izmirde tedavi gören amcam bu olaydan 5gün sonra vefat etti. Bende e nedendir iblmiyorum bi sogukluk hissedip kıza dahada baglandım. Çok fena bi şekilde aşk başladı. İmkan verse onu mutluluktan havaya uçuracaktım. istemedi. Hiçbi türlü biz olamadık. Okullarda 19haziranda kapandı. ben buna güzel bi şiir yazıp facbooktan vs sildim... Yaz tatilinde hemen bi işe girdim. Unutmak faslına gelelim demek isterdim ama niyedir bilmiyorum onu sildim vs bu etkenler beni ona dahada bagladı. artık menankolige bagladım. kendimi arada tutamıyo ona mesaj atıyordum. Nolur sev gibisinden... o da devamlı ''benim sevdigim var, senle olmaz, ben o cocugu bekliyorum'' gibi şeyler diyodu (sevdigi çocuk bu kız harç başka herkezle çıkıyor. en yakın arkadaşlarına bile sarkıyor ama bu kızı hiç bi türlü istemiyor) neyse gel zaman git zaman... Mazlumun ahı kalmaz dedikleri kadarda varmış, başka bi arkadaşımdan bana bi mesaj geldi, ''sevdigin kızın sevdigi çocuk başkasıyla çıkıyo bunu o gördü çok bunalıma girdi, yıkıldı vs'' dedi. Bende artık o çocuktan ümit keser diyerek sıcak sıcak yaklaşımlarda bulundum. Sonra yine ayarı kaçırıp seviyorum seni oldum. bi ara işten çıktım, 80kilo olan ben 1haftada aşk depresyonundan yemek yiyemedim 15kilo verdim. Sakallarım hizbullah gibi olmuştu... bir gün ben bunla görüşme sözü aldım. barıştırdıgım kişide geldi. oturduk konuştuk, hadi yine normal bi arkadaş olacagız ayakları vs...

Okullar açıldı (lise 4üz)
sevdigim kızla barıştırdıgım arkadaşı çok saçma bi nedenle küstü. birbirlerine saydırdılar vs. ben yine sevdigim kızın yanındaydım. 1ay boyunca konuşmadılar. bu sefer ben hiç barıştırmak bile istemedim. sonra bunlar barıştı ama sevdigim kız benim ona bazı düzgün kurallarımı uygulamadı. ''onunla tekrar barışsam bile ona güvenemem'' dedi. Barıştıktan 1gün sonra dogum gününe çagırdı. Çagırma dedim çagırdı bu seferde ben sevdigim kıza küstüm. Dogum gününe çagırdıgı kankası dogum gününe GİTMEDİ. sonra sevdigim kız beni aradı ''gelmedi, olsun bazı şeyleri daha net gördüm, bi sonrakine cagırmam'' dedi. Bende buna eycallah diyerek tekrardan normal arkaaşlıgıma dönmeyi düşünüyodum ki bu yine döneklik yapıp çok yakın olmaya başladı. Ben her seferinde uyardım. bak o seni yine satar gibisinden beni dinlemedi. (bu arada sevmiyorum, sogudum ama niyedir bilmiyorum yinede onu istiyorum)...

bu kızın ilkokul arkadaşıyla bazı aracılar sayesinde görüştüm. Onun tamamen kıskanç, menfaatçı oldugunu oggrendim. İyice sogumuştum artık. Çokta sinirlenmiştim ve ona mesaj attıım. Mesaj bana yakışmayan bi mesaj olmuştu. Çok agır küfürler ettim. Sen o sun bu sun, orusbusun vs vs vs.

Geçen pazartesi kep töreni fotograf çekimlerimiz vardı. bu kız benim önümü kesti ve sen kime orusbu diyosun vs vs vs dedi. Bende sana diye bagırınca ordan geçmekte olan müdürün kulagına çarptık. Hemen bizi odasına aldı. Kız aglıyordu. Çünkü hayatında ilk kez böle bişeyle karşılaşıyodu. Kendisi kimseyle çıkmamış birisi.

Tamamen kendimin karaktersizligi olarka gördügüm şeyi evet söledim diyerek en azından dedigimin arkasındayım diye dogrulardım. Evet hocam o kıza orusbusun dedim tamammen sinirden kaynaklı bi karaktersizlik yaptım dedim. Kızda bunu bütün sınıfın duydugunu ve herkezin önünde özür dilememi istedi. (siz düşünün ebndeki durumu, kep töreni fotograf çekimleri için okula gitmişiz, herkez manken gibi sanki dügündeyiz herkezin derdi fotograf, biz günümüzü bok ediyoruz)

Herkezin içinde özürde diledim. Havalı bi şekilde affediyorum seni gibisnde cevap verdi ve olay orda noktalandı. bu kavga yüzünden bi çok insan benden sogumuş durumda...
Okula gittigimde kimse benle konuşmuyor. Hayır çokmu iyi ettim diyorum yoksa kötümü ettim ? En azından ettigim lafın arkasında durdum ben.

2gündür çok kafaya takmış durumdayım. Çok çok çok kötü bi durum...



Çözüm önerilerinizde neyi önerirsiniz ? Ben bi kaç abimden tavsiye aldım. Yapmışsın olmuş bitmiş diyolar ama ben böle kafama takarsam hiç bitcekmiş gibi durmuyor. Kız benden korktugunu, polise söleyecegini ve onu öldürcegimi bile söledi müdürün yanında... Ben ki cuma günleri bi yere gitmiyosam esinlikle camiye giden içinde allah korkusu olan birisiyim.


Bu arada bu uzun aslında saçmaymış gibi duran hikayeyi okuyanlara teşekkürler.