[jaimemiamor]

ben bu kanıya hemen varmadım öfkeyle ya da can sıkıntısından söylenmiş bir laf değil.Gerçekten öyle niye anlamıyorsunuz?ben yıllardır böyle yaşyıyorum.ben ararsam ararlar ben aramazsam aramazlar.Haa hastalık durumum da oldu o zaman annem babam bana sırtlarını çevirdiler.Yani ben hastalandığımda da endişlenmiyorlar yaptıklarından pişmanlık bile duymuyorlar.Hastalanayım istersem acımdan öleyim onlara tek kelime etmem.Ben her zmaan kendi başımın çaresine kendim baktım çünkü bu hayatta kimse bana maddi manevi yardım etmedi.Hatta yıktılar laflarıyla sözleriyle hiçbirş şey söylemeslerdi gölge etmeslerdi belki şu durumumdan çok daha iyi durumda olacaktım.Hastalık durumum oldu.Yurt değiştirdikten sonra karşılaştığım olaylar yüzünden.Hergün tedirginlik yaşıyordum.Sonra odamı değiştirdim.Daha betero ldum.hergün sıkıntı basıyordu geldi mi gitmek bilmiyordu.Meğer ben hergün anksiyete atakları geçiriyormuşum.O anlarda yaşadıklarımı bir bn bir Alalh bilir kendi kendime üstesinden glemeye çalıştım ama yapamadım.Hergün atak geçiriyomuşum ben meğer.Annem babamı arıyordum çünkü tek iyi olduğum yardım isteyeceğim kişiler onlardı.Ve onlardan yardım istedim.İşte sen şöylesin en küçük şeyleri problem ediyorsun,annem yine eski defterleri açar,babam eşek gibi çekeceksin der.Sorun getiren değil sorun çözen çocuk ol.Bizim problemimizi siz çözeceksiniz diyodu babam.Tamam dedim hiçbirş şey anlatmıyorum sorunumu biliyorum ps,klojik bişeydeno lduğunu.Psikatra gittim teşhis koyamadı depresyon dedi ama depresyon değildi çünkü onu da yaşamıştım lisedeyken.Başka bşeydi.o iç sıkıntısından hiçbişey yapamıyodum.Kendimi dışarılara atıyordum.Annem babam beni en zor zmanımda arkalarını döndüler.ben en çaresiz zamanlarımda onlara sığınmıştım ama onlar beni ittiler.her zman ittiler.Endişelenmiyolar bundan eminim.Siz annemi babamı tanımıyorsunuz.o yüzden bilemezsiniz.