[shadow_walker_]

belki tesadüf ama sanmıyorum

bu iletten belki kurtulurum dediniz ve bu başlığa geldiniz

internetten bi çok bilgi araştırdınız." nasıl kurtulurum? ne yapmam lazım? "gibi fakat hiç biri yararlı olmadı

çünkü onları yapmanız gerektiğini sizde biliyosunuz

fakat yaptığınızda kendinizi yapmacık buldunuz

hiç bi zaman kişiliğinizi yansıtamadınız

hatta bi çoğunuz birisi sizden bişey istediğinde kararlı bi yanıtla "hayır" diyemediniz

tabi bu yüzden kız arkadaşınızda yok

seviligiyi söylemiyorum bile

yakışıklıysanız dahi kendinize güvenip açılamadınız

belki bi çok fırsat geçti önünüzden cesaret edemediniz

çok iyi olduğunuz için bazen kullanıldınız

bazen ortam içinde rezil oldunuz kimbilir

basit bi kıza selam verdiğinizde ondan hoşlandığınızı düşünecek veya yanlış anlayacak diye selam vermediniz

lisedeyken hoca konu anlatmak için tahtaya kaldırdığında sesiniz titredi

yarınız tüm lise boyunca tek başına oturdu

bazı insanlar üzerinizden espriler yaptı, güldünüz

arkadaşlarınız okul sonrası sinemaya kafeye gitti

siz eve gidip bilgisayar oynadınız uyudunuz

diğerlerinin sizden salak olduğunu düşündünüz

karşınızdakinin söyleyeceklerini siz daha fazla düşündünüz bu sebeple empati özelliğiniz arttı

bazılarınız dolmuşta para üstünü eksik veren şöföre eksik olduğunu bile söylemedi

müsait bi yerde inebilirmiyim? derken zorlandı. başka birisi ondan önce dediyse derin bi oh çekti

telefonunuz çaldığında korktunuz, bazılarını açmadınız

sevdiğiniz kızın yanına gidip merhaba diyemediniz

apaçık emin olduğunuz halde gidip yanına konuşamadınız

kız başkasını buldu gitti..

bazılarınız yavaş yavaş paronoyak oldu

"acaba şöyle desem yanlış anlarmı"

"böyle düşünmüşmüdür"

"saçım başım düzgünmü"

zaten çoğunuzda takıntı vardır günde 50 kez aynaya bakarsınız

İyi niyetli, saf, çekingen, ve utangaç tavrınız yüzünden herkes size bir özürlü ve manyak gibi baktı.


Halbuki siz hepsinden daha zekiydiniz.

Hatta sevdiğiniz kız bile sizi öyle görüyordu belki de. Kimbilir ?

Kızın karşısına çıktığınızda (eğer cesaret edebildiyeniz) elleriniz titredi, konuşamadınız.

Kız ise karşınızda sizin halinize alaycı bir şekilde güldü, kahkahalar attı.

Çoğunuz hatta belkide hepiniz sokağa çıkmayı sevmiyorsunuz.

Ev hayatı daha eğleneceli geliyor size.

Çünkü başkalarına nasıl göründüğünüzden korkuyorsunuz.

Sadece alışveriş için çıkıyorsunuz dışarı.

O zaman da bile tercih ettiğiniz yollar ara sokaklar.

İnsan yüzüne çıkmayı istemiyorsunuz.

insanlarla yakın arkadaş olmak için her dediklerine tebessüm ettiniz

bazılarınız 0.7 uç isteyemedi arkadaşından

hiç birinin gözünün içine 5 saniyeden fazla bakamadınız

asansörde biri varsa ya tavana baktınız ya yere

acaba bizim hakkında ne düşünüyor gibi obsesif düşüncelere kapıldık.

normal insanların hep bizden üstün olduğunu düşündük,

onları geçmek için okumadığımız kitap kalmadı,

günlük köşe yazarlarını takip ettik.

ama yine her zaman kendimzi diğer insanlardan aşağıda hissettik.

sonra şöyle bir düşünceye kapıldık ,diğer insanların gerizekalı olduğunu düşündük, işte tam bu bir zühürt tesellisiydi.
bunu biliyordukta zaten.

Sonra kendimize saatlerce küfür ettik.

yalnız ve sessizce kadimize ağladık

neden ben sorusunu hergün sorar olduk.



bu yazdıklarınızın hepsini yaşadım ve hala daha yaşıyorum .. sosyal fobi galiba geçmeyen bir şey .. geçseydi bende şimdiye kadar geçerdi .. bir kaç ay sonra 25 ime girecem. yaşadığım bazı sorunlar nedeniyle de ( benden kaynaklanmayan ) kendimi 4-5 yıl yaşamış gibi hissediyorum .. ama bu yazdıklarınızın hepsini yaşadım .. tam beni anlatıyor bu konu .. hala daha arkadaşım yok .. böyle hayat yaşanmaz .. bu saatten sonra da nasıl geçer bilmiyorum .. cd leri dinlesem bile yıllar alır ki bu yaştan sonra kendimi iyileştirmeye kalksam iyileşirken ölürüm heralde .. yolun sonu karanlık ve puslu .. içimdeki karanlık yolcum beni nereye götürürse oraya gidicem bu saatten sonra .. hayatı akışına bıraktım ne olucaksa olsun .. hep sorunlar sorunlar ...