[Işıklı yol]

maviinci Nickli Üyeden Alıntı

farkında olman çok güzel, bunu değiştirmen için iyi bir başlangıç.. ama bu farkındalığı sürekli kılman lazım. mesela önce şunu bir bil, işler hiçbir zaman mutlak anlamda kötü değil, olmayacak da olumlama diye birşey duydun mu? etkili cümleler kurarak bunlardan olumlama listesi yapacaksın, olumlama yaparak olumsuz düşüncelerle mücadeleye girişeceksin, her gün yaptığın olumlama listesini birkaç kez okuyarak istediğin gibi birisi olacaksın.. olumlu yönlerini zamanla açığa çıkaracaksın; bilinçaltın artık buna alışmaya başlayacak ve sen zaman geçtikçe göreceksin ki, herşey çok daha güzele gidiyor.
Bir de, bilmeni istediğim birşey daha var; bu içinde bulunduğun 15 - 20 yaş aralığı, insan hayatının gelişim sürecinde çok önemli bir aşama. hatta, ikinci aşama - ilki çocuklukta yanlış hatırlamıyorsam 2 - 6 yaş arasındaydı. Şimdi sen yetişkinsin, giderek işlerin daha da ciddiye bindiğini göreceksin ve şu an senin içinde bulunduğun sürecin ciddiyetinin farkında olman, sana bu yolda kendi gelişim sürecini izleyebilmen ve sağlam temellere oturtabilmen için verilmiş bir fırsat bence

Bu çok fazla bilinçli gerçekleşmiyor. Dediklerin doğru fakat bu çok yoğun bir duygu durumu üzerinde çok fazla mesai harcaman gerekiyor. Hiç ama hiç kolay olmuyor. Bir gün bulutlardaysan bir gün yerin dibinde oluyorsun. Cehennemi içinde yaşıyorsun adeta. Asla birinin seni sevdiğine emin olamıyorsun. Gözünün önünde yerlere kapanıp yeminler etse sen yine de onun sevgisinden emin olmıyorsun. Ve en kötüsü boşluk duygusu. Biranda için boşalıyor ve kendine yabancılaşıyorsun. Hayatta her şey anlamını yitiriyor ve sen çok ama çok yoğun bir acı yaşıyorsun. Benim hissettiğim böyleydi en azından şöyle söyleyebilirim yaşadığım acı için adeta ruhum acıyordu. Sanki tüm hücrelerimde hissediyordum bu acıyı. Allaha şükür atlattım hepsini. Şimdi iyiyim. Çok daha iyi olacağımı biliyorum.