Alıntı:
Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı
 Tunacım büyük ihtimalle sen konuşmalarından sonra içinde şöyle bir iç konuşma oluyor olmalı. Acaba yanlış bir şey mi söyledim, acaba kırıcı mıydım? Acaba öyle söylemese miydim? Yada benimle alay ederler mi? Ettiler mi? Ne demek istedi?
Çocukluğuna gidecek olursak, şöyle bir ortamda büyümüş olabilirsin. Çok konuşmanın ayıp sayıldığı bir ortam, belki senden büyük abilerin ablaların sana konuşma hakkı tanımamış olabilirler. Yada alay edilen bir ortamda, insanların birbirini dinlemediği bir ortamda. belki de büyüklerinin konuştuklarında başının derde girdiğini gördün. Diyelim ki abin ablan yada bir büyüğün bir yerde kendini ifade etti. Düşüncelerini açıkça söyledi ve bunun için cezalandırıldı. İşte sen orada şöyle bir karar verdin. Ben konuşmamalıyım, konuşursam hata yapabilirim. belkide büyüklerin sana konuşma sen sus dedi. Çünkü bunu yapıyorlar malesef. Çocuğuna sen sus, sana laf düşmez diyorlar. haddini bil, sen kimsin de konuşuyorsun diyebiliyorlar. |
şu hayatta istemediğim tek bişey var çocukluğumu küçüklüğümü hatırlamamak . Çok berbat bi geçmişim var . Dün ailemle tartıştım zaten abim bana vurdu :( abim bana vurunca bağırınca babamın bana yaptıkları birden gözümde canlandı eskiye döndüm birden ağlama krizine girdim resmen eskisi gibi oldu her şey derin derin düşünmeye başladım durmadan ağladım . Şu geçmişimi unutabilsem keşke . Biliyorum belki ailevi yada özel meseleleri anlatmak doğru değil ama çaresizlikten yazıyorum.