Alıntı:
atlante Nickli Üyeden Alıntı
 yazdıklarını okudum birebir yaşayan birisi olarak bu ve benzeri sıkıntıları gelişmeleri şöyle aktarayım arkadaşım;
bir kere olumlu yönden bakmak bir yere kadar durumu kotarıyor bana kalırsa ,hep olumlu hep olumlu düşün ve takılma olanlara dediğin vakit kendinden vazgeçiyormuş artık siliniyormuşsun gibi hissedebiliyorsun.çooooook ama çooook uzun yıllar aile içi huzursuzluk yaşadım hala da içindeyim.Öyle olumlu yanından bak denilip de sıyrılabilinecek tatsızlıklar değil bunlar.benim ilerlememe ve bunlardan sıyrılmama yönelik adımım şöyle oldu; işe başladım (şükür ki çoğu işe göre güzel bir yerdeyim başlangıç olarak.)dolayısıyla evden uzaklaştım ve artık kendi yolumu çizmeye başladım.bir durum vardır aşinayızdır hepimiz; hata yapılıyordur zararlı çıkacaktır o kişi ya da kişiler ,dur yapma dersin söylemekle kalmazsın elinden geldiğince eylemde bulunursun,çabalarsın edersin ama yine de ısrar eder yapar dediğini işte o noktadan sonra yapılacak bir şey kalmamıştır ;insan kendi eliyle yapıyor bazen . Anlarsın!
okul döneminde aile içi çatışmaları haliyle çok çok takardım ve benim ruh halime ,ardından yaptıklarıma kısacası tüm hayatıma yansırdı.Bir abla vardı ahbabımızın kızı ve derdi ki 'Olan sana olur kendi yolunu çizmeye bakacaksın,onlar kavga eder barışır .' Öyle de oldu.Değişmelerini istedim yalnızca çekirdek ailemin değil;onların da büyüklerinin değişmelerini istedim.'Normal' bir aile akraba ilişkilerimiz olmasını diledim,sayısız kez konuştum sayısız kez çırpındım sonuç ; can çıkar huy çıkmaz.
Kendi hayatıma ilk adımımda artık ben de ayakları yere basmaya başlayan bir bireyim ve onların hayatlarındaki yerim ve onların anlarında bulunduğum zamanlar farklılaştı.etkileşimlerimiz ,konuştuklarımız farklılaştı.yani demem o ki kendi yoluna bak bir an evvel.hepten küs demiyorum yine önerilerini al .. |
teşekkür ederim...kendi yoluma bakabilirim babamı böyle kabullenebilirim ama duygusal yönden kötü oluyorum çünkü annemi de düşünüyorum onun mutsuz bir hayatı olduğunu biliyorum ama elimden hiçbir şey gelmiyor oysa ben mutlu olmalarını istiyorum . birlikte değil yani ailemin neşeli aileler gibi olmasını kastetmiyorum ayrı bireyler olarak mutlu olmalarını istiyorum birbirlerini sevmesinler ama kendi ayrı hayatları olsun istediklerini yapsınlar istiyorum ama annemin ev işlerinden başka yaptığı doğru düzgün bir şey yok bir de üstüne babamın suratsızlığını çekiyor... sanırım bir şeyleri değiştiremeyeceğim neyse ben de işe başlayınca annemi maddi yönden mutlu ederim belki.....