Merhaba kalbim;
Öncelikle aramıza hoşgeldin..
Bu mesajı acaba ben mi yazmışım diye okudum önce..Çünkü bu yazdıkların önceki halime hiç yabancı değil.Ben de çevreme kalın duvarlar ören,o duvarı geçmek isteyenlerin türlü akrobasi yapmak zorunda oldukları bir insandım.Sevdiğim, yanında kendimi rahat hissettiğim insanlar (özellikle çocuklarım ve yakın arkadaşlarım)çok sıcak, esprili,cana yakın bulsalar da diğer insanlar için de tam tersiy(d)im..
İlgiler üzerimize çekilince, geri durmak kendimize değer vermediğimizin bir ifadesi..Kendimize yöneltilen takdir ifadelerini aynı nezaketle kabul edebilmek gerekiyor..Aynı şekilde bizim de takdir hakeden insana bunu belli etmemiz gerekiyor..Bunlar kişisel gelişimin parçaları,eğer yoksa geliştirilebilir.
Acaba bir insan neden bize iltifat eder, altında yatan neden nedir..
Durduk yere niye birine güzel söz söylenir.Neden insanlara güvenemiyoruz..
Aslında kendimize güvenimiz yok, egomuz yeterince güçlü değil,bazı şeyleri affedemiyoruz..Bu yüzden de kendi kabuğumuza çekilip, anlaşılamadığımızdan yakınıyoruz..
Sana tavsiyem telkinleri dinlemeye bir an önce başla..Değişime sen bile şaşıracaksın..Önce kendini sevmeye başlayacaksın ,sonra çevreni..Kendinden bile esirgediğin değeri başkalarından bekleyemezsin..
Forumu iyice incele. "Ego güçlendirici" ve "suçluluk duyguları" telkinleri ile başla..Soruların olursa, hep birlikte cevaplamaya çalışırız..
Sevgiler...
