[serpil22]

KENDİNİZDEN ÖZÜR DİLERMİSİNİZ?

BİLEREK YA DA BİLMEYEREK KENDİNİZLE YA DA BAŞKALARIYLA YAPTIĞINIZ VE ARTIK EN YÜCE HAYRINIZA HİZMET ETMEYEN TÜM KONTRATLARINIZI İPTAL EDİN VE KENDİNİZE BİR ARMAĞAN VERİN HAYDİ KENDİNİZDEN ÖZÜR DİLEYİN...

Kendime hastalığı, parasızlığı, işsizliği yaşattığım için,
Yeniye geçmekten, değişimlerden korktuğum için
Sonuçta yine yaşama güvenmediğim için kendimden özür dilerim.


Sınırlama ve kurallar içinde yaşadığım için,
Hayatı kontrol etmeye çalışarak inatçı olduğum için,
Yaratıcılığımı kullanmayı ret ederek yaşadığım için,
Kendim olmayı reddettiğim için,
Şükürsüzlüğüm için,
Şefkat, sevgi, anlayış, hoşgörü, paylaşma duygularını unuttuğum için,
Beklentiler içinde yaşayıp hiçbir beklentim yok diyerek kendime söylediğim tüm yalanlar için kendimden özür dilerim.

Kararsızlıklarım için,
Öfkem, kızgınlığım için tüm parçalarımdan özür dilerim.

Bedenimin kıymetini bilmediğim, ruhumun istekleri doğrultusunda hareket etmediğim, içimden gelen sesi dinlemediğim, zihnimi olumsuz enerjiler içinde doldurup sonrada devamlı yaşamdan şikâyet ettiğim için,
Ruhumun isteği doğrultusunda adım atmaktan korktuğum için,
Cesaretsizliğim için,
Zamanımın değerini bilemediğim, kendime yapmış olduğum tüm saygısızlıklar için,
Başkalarının beni üzmesine izin verdiğim, yaşam amacıma hizmet etmeyen oyunlar kurduğum vs. vs. vs için...

Kendimden, buna neden olan bugüne kadar yok saydığım kabul etmediğim tüm bu parçalarımdan çok özür dilerim.

Gücümü kötüye kullandığım kendimi üstün gördüğüm başkalarını küçümsediğim, haksızlık yaptığım kendimi değersizleştirdiğim için kendimden ve tüm parçalarımdan özür dilerim.

Kendime vermiş olduğum sözleri tutmadığım için kendimden özür dilerim.

Hırslarıma yenik düşüp kibir ve gurur içinde davrandığım her an için, kendime olan güvensizliğim inançsızlığım için kendimden özür dilerim.

Gücümü başkalarına devrederek beni yönetmelerine izin verdiğim için, kendime yaşatmış olduğum tüm baskılar için, enerjimi düşürüp kendimi yaşamdan kopardığım için, kendime yalnızlığa mahkûm ettiğim için, korkuların beni yönetmesine izin verdiğim için, başkalarının kendisini kötü hissetmesine neden olduğum için, suçlayıcı konuşmalarım için kendimden özür dilerim.

Olumsuz yaşanan her olayın güzel şeyleri arzulayabilmen için yaşadığını, arzu duygusunun yaşanması için deneyimlendiğini bunlara şükrettiğinde, minnettarlık içinde yaşadığında sahip olduğun tüm güzelliklerin büyüdüğünü öğrendim.

Farkında olursan eğer, sınırlarını kaldırırsan, yaşanan olaydaki hizmeti ve sevgiyi görmeye niyet edersen her deneyimin insanı ne kadar büyüttüğünü, ilerlettiğini öğrendim…

Sonuçta kendimi olduğum gibi sevgiyle kabul etmeyi öğrendim, ben kendimle barıştım. Tanrının parçası olarak kendimle barıştığımda, Tanrıyla barıştım. Kendimi kucaklamayı öğrendim.

Kendimle barışıp, kendimi tam olarak kucakladığımda hayatımın sorumluluklarını alınca gözümdeki perde kalktı ve sanki dünyadaki tüm perdeler kalktı. Artık kalbim açık ve sevginin yaşamımda özgürce dolaşmasına izin veriyorum. Tüm ruhumla, benliğimle, kalbimle seviyorum kendimi, insanları ve yaşamı..