[Celill]

merhaba arkadaşlar, şu son 1 aydır hayatım değişti diycek derecede bi sorunum var. Ben normalde konuşkan, girişken, insanlarla ilişkilerinde rahat hiç bişeyi kafasına takmayan anı yaşayan, esprili bi insanım, insanları güldürürüm eğlendiririm güzel vakit geçiririz. Ama gel gelelim son 1 aydır böyle saçma bi ruh haline girmeye başladım. Bütün sosyal yaşantım altüst olmuş gibi, insanlarla konuşmam zorlanıyo, insanlarla göz göze olsun yan yana olsun bi konuşma diyalog halindeyken aşırı düşünmeye başladım. onumu desem bunumu desem ne desem demesemmi yok olmaz başka bişey düşün düşün kafayı yicem! ki yani normalde hiç böyle değilim ben neden böyle oluyo anlayamadım. Normalde hani vardırya anı yaşamk heh işte tamda öyle. salıyorum bırakıyorum hiç düşünmüyorum takmıyorum kafama ama son zamanlarda böyle bi takıntı başladı bende. buda insanlarla ilişkilerimi çok zayıflattı ve zayıflatmayada devam ediyo çünkü çevremdeki insanlar benden uzaklaşmaya başladı fark ediyorum. Ben eski halime dönmek istiyorum gerçekten, her şeyi akışına bırakmak anı yaşamak istiyorum. Olduğum gibi olmak istiyorum. Kesinlikle söylemeliyim sosyal yaşantım eksilere inmeye başladı ve böyle giderse çok kötü olucağı kesin. Yani eskiden çok konuşurdum ama öyle boş konuşmazdım insanlar dinlerdi böyle espri filan gayet güzeldi de son zamanlar kendimden çok uzaklaştığımı fark ettim. Nekadar istesemde düzgün bi şekilde iletişim kuramıyorum espri yeteneğim azaldı en çokta buna üzülüyorum insanları neşelendirmek güldürmek güzel vakit geçirmek benim için çok büyük bi nimet ve bunlar olmadımı çekilmez bi hale giriyo hayat. sizce bunun nedeni nedir bilinçaltımda yatan olumsuz bi olayla ilgili olabilirmi yada depresyondamıyım neyim. Dışardan bakınca bu olaya beni tetiklicek her hangi bişey yaşamadım beni üzcek bi olay her hangi bişey olmadı yani şu aralar resmen beynim durmuş gibi! Tavsiyeleriniz benim için çok değerli sırf bunun için üye oldum :) ayrıca olumsuz düşünmenin zararlarını bildiğim için bu durumu pek düşünmüyorum ama kendimde o berbat halimi gördüğüm zaman mecbur kaçınılmaz yani düşünüyorum yine.