 Cevap: Güzel Gelişmeler :)
Yine kendimi kötü hissediyorum. Olmuyor, tutukluğumu atamıyorum. Biliyorum şu anda kendime olumsuz telkin veriyorum ama bunlar da gerçekler. Benim gelişmem sadece tanıdığım insanlara alıştığım insanlara yönelikmiş. Hala o çekingen kızım, hala yabancı olduğu insanların yanında tuhaf olan, konuşamayan, rahat olamayan o kızım. Üzülüyorum artık ama. Yaz değişimlerle geçicek diyorum da, ya seneye eşit ağırlığa geçip yeni bir sınıfa geçersem? Ya bu çekingeliği o zamana üstümden atamazsam? Çünkü biliyorum o sınıftaki insanlar çok fazla sosyal. Ben onların yanında küçük bir sivrisinek kadar kalıyorum. O insanlarla aynı ortamlarda bulunduğumda içine kapanık bir kız oluyorum. Çünkü o insanlar benden baskın. Sesimi duyuramıyorum, o rahatsızlık hissi geliyor ve ben tuhaf o sessiz insan oluyorum. Sorunlarımı aşamamışım, kendime ne zaman tamamiyle güvenicem? 3 ay yeterli bir süre mi? Değersizlik hissi silinip gitse keşke. Bu gece uyuyup yarın yeni biri olarak uyansam. Kendine güvenen, sesi çıkan, yakın arkadaşlarımın yanındaki rahatlığı o insanların yanında da gösteren biri olsam. Keşke şu konuşamama problemimi aşsam da ezik tiplemesinden, o bakışlardan kurtulsam. Keşke hayat istediğim gibi olsa |